بی‌مزگی جوکر 2 موضوعی است که نظرهای مختلفی را به خود جلب کرده است
برخی از بینندگان معتقدند که این فصل به اندازه فصل اول خنده‌دار نیست و شوخی‌ها تکراری و قابل پیش‌بینی شده‌اند. برخی دیگر از منتقدان، دکور جدید برنامه را بیش از حد شلوغ و آزاردهنده می‌دانند و معتقدند که این موضوع باعث می‌شود تمرکز تماشاچی از روی کمدین‌ها برداشته شود.

همچنین برخی از افراد از حضور احسان علیخانی به عنوان بازیگر در این فصل انتقاد می‌کنند و معتقدند که این موضوع باعث می‌شود او در نقش مجری بی‌طرف نباشد. با این حال، جوکر 2 طرفداران خود را نیز دارد.

برخی از بینندگان از خلاقیت کمدین‌ها در این فصل لذت می‌برند و معتقدند که آنها توانسته‌اند با وجود محدودیت‌ها، ایده‌های جدیدی ارائه دهند. برخی دیگر نیز از فضای شاد و مفرح برنامه استقبال می‌کنند و آن را راهی برای رهایی از استرس و مشکلات روزمره می‌دانند.

«جوکر» در واقع نوعی عرضه محصول از دم درِ کارخانه است. مثل اغلب فیلم‌ها و سریال‌های کمدی ایرانی فیلمنامه‌ای ندارد و سازندگانش به مسائلی مثل موقعیت کمیک یا زمان‌بندی شوخی تقریبا بی‌توجه‌اند.

هدف صرفا خندیدن به هر قیمتی است. قاعدتا وقتی برای مردمی کمدی می‌سازید که در شوخی کردن با جدی‌ترین پدیده‌ها هم ید طولایی دارند و درضمن حواستان باید به خط قرمزها هم باشد، تنها راه‌تان برای خنده گرفتن لودگی و توسل به دم‌دستی‌ترین شوخی‌هایی است که از زیر قیچی ممیزی جان سالم به در برده، اما از ظرافت و طنازی تهی است.

در اخرین قسمت از این برنامه که امروز پخش شد، نهایتا نصرالله رادش برنده این رئالیتی شوی شد. برخی دیگر از مهمانان این برنامه مانند امیرحسن رستمی، مجید مظفری و نیماشعبان نزاد کاپ هایی را با عناوینی چون کاپ اخلاق، کاپ خوش خنده ترین و کاپ جوکر اهدا شد که از نواوری های ضعیف این برنامه بود.

در نهایت، اینکه جوکر دو را خنده‌دار بدانید یا نه، به سلیقه شخصی شما بستگی دارد
اگر به دنبال برنامه‌ای هستید که به طور مداوم شما را بخنداند، ممکن است جوکر دو بهترین انتخاب برای شما نباشد. با این حال، اگر می‌توانید از شوخی‌های تکراری و موقعیت‌های غیرمنتظره عبور کنید، ممکن است از تماشای این برنامه لذت ببرید.