تب دِنگی نام یک بیماری ویروسی است. به آن تب دنگ، تب دانگ و تب استخوان‌شکن هم گفته‌اند.
این بیماری از طریق پشه‌ای به نام پشه آئدس به انسان منتقل می‌شود. این پشه که به ببر آسیایی مشهور شده است در مناطق استوایی جهان به‌ویژه آسیای جنوب شرقی از جمله مالزی وجود دارد.
این بیماری گسترش زیادی یافته و تلفات انسانی زیادی برجای گذاشته است. علائم این بیماری سردرد، کمردرد و پشت درد، تب معمولاً شدید و در برخی موارد خارش و جوش در قسمت‌های مختلف بدن است. موارد مرگش ۱ در هزار گزارش شده است.
آیا تب دنگی مسری است؟
تب دنگی با تماس مستقیم با فرد مبتلا منتقل نمیشود
البته که رعایت بهداشت در این شرایط بسیار مهم و ضروری است اما خوردن و آشامیدن با هم، استفاده از ظروف مشترک باعث انتقال تب دنگی نمیشود. تب دنگی از طریق قطرات مستقیم تنفسی یا تماس فردبه‌فرد منتقل نمیشود. بااین‌حال، اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که فردی بیمار است یا حامل یک ویروس نهفته است، شانس زیادی برای دریافت بیماری دارید.
چگونه می‌توانید به تب دنگی مبتلا شوید؟
تب دنگی تنها توسط پشه آئدس منتقل می‌شود، پس از نیش زدن یک فرد سالم، ویروس را از طریق نیش به فرد سالم منتقل می‌کند؛ بنابراین، دنگی می‌تواند از طریق نیش پشه به دیگران سرایت کند و تبدیل به یک اپیدمی شود. در شیوع دنگی، به‌ازای هر ۱ مورد معمول، ده‌ها مورد ناقل ویروس نهفته بدون علائم وجود دارد و همچنان می‌توانند منبع بیماری برای آلوده‌کردن دیگران باشند.
وقتی در فصل همه‌گیری هستید، به‌سختی می‌توانید مطمئن باشید که در حال شیوع نیستید یا اطرافیان شما حامل ویروس بالقوه نیستند؛ بنابراین، همیشه باید در پیشگیری از بیماری برای خود و خانواده‌تان دقیق باشید.
در دیبامگ بخوانید: عکس پشه آئدس (Aedes) | همه چیز درباره پشه آئدس و بیماری تب دنگی
پشه‌های ناقل تب دنگی چه ویژگی‌هایی دارند؟
پشه‌های آئدس سیاه است با لکه‌های سفیدروی بدن و پاها. هنگامی که پشه فردی را که ناقل ویروس دنگی است نیش می‌زند، به این ویروس آلوده می‌شود. این ویروس حدود یک هفته در بدن پشه رشد می‌کند و سپس به غدد بزاقی آن انتقال می‌یابد. پس از این مدت، نیش پشه می‌تواند بیماری را به افراد سالم منتقل کند.
هنگامی که پشه به ویروس مبتلا شود، می‌تواند بیماری را مادام‌العمر منتقل کند؛ بنابراین، تنها یک ناقل می‌تواند بیماری را به افراد زیادی منتقل کند.
پشه‌ها چه زمانی تب دنگی را منتقل می‌کنند؟
این نوع پشه‌ها اغلب در طول روز مردم را نیش می‌زنند نه شب. اوج حمله این پشه در اوایل صبح و اواخر بعدازظهر است، اگر پر خون نباشد می‌تواند چندین بار در روز به طعمه اش حمله کند. مردم اغلب فقط عادت به استفاده از تور پشه بند در طول شب دارند، درحالیکه در طول روز، توسط پشه‌ها گزیده می‌شوند و بیمار می‌شوند.
با توجه به این توضیحات میتوان دریافت که خطر انتقال تب دنگی و دریافت آن توسط پشه ناقل در طول روز بیشتر است.
علائم و نشانه های تب دنگی
نزدیک به %۸۰ از بیماران مبتلا به ویروس دنگی (۸۰ از ۱۰۰ نفر) هیچ گونه نشانه‌ای نداشته یا نشانه‌های بسیار خفیفی (مانند تب ملایم) دارند.
فقط وضعیت %۵ از بیماران (۵ از ۱۰۰ نفر) وخیم می‌شود. برای تعداد بسیار کمی از این افراد بیماری کشنده خواهد بود.
بیشتر مواقع نشانه‌ها بین ۴ تا ۷ روز آشکار می‌شوند.[۶] بنابراین اگر شخصی از مکانی که ویروس دنگی در آن شایع است بازگردد و پس از ۱۴ روز نشانه‌ها را در خود مشاهده نکند، به ویروس دنگی مبتلا نشده است.
معمولاً نشانه‌ها در کودکان مبتلا به ویروس دنگی، مشابه سرماخوردگی معمولی یا گاستروآنتریت (آنفلوآنزای معده، برای مثال استفراغ و اسهال) است. با این حال احتمال پدید آمدن مشکلات حاد برای کودکان بسیار بیشتر است.