استعفای ظریف در همین ابتدای کار پزشکیان موضوعی نیست که بتوان ساده از کنار آن گذشت خاصه بعد از تلاشی که او برای پیروزی پزشکیان در انتخابات داشت و نقش مهمی که ایفا کرد. از این رو است که شاهدیم استعفای او با واکنش‌های بسیاری مواجه شد. برخی از استفعای او انتقاد کردند و برخی دفاع؛ برخی به بهانه این استعفا به پزشکیان و انتخاب‌هایش تاختند و برخی هم به حمایت از رئیس جمهور ادامه دادند. در این بین علی قلهکی فعال رسانه‌ای اصولگرا جزئیات مهمی درباره چرایی خروج ظریف از دولت را منتشر کرد. او در صفحه توییتر خود نوشت:
۱. وفقِ ماده۲ قانون نحوه انتصاب اشخاص درمشاغل حساس، منصوب نمودنِ اشخاص ذیل درپست‌های حساس _طبیعتا معاون رییس جمهور_ ممنوع است: الف، کسانی که خود، فرزندان یا همسرشان تابعیت مضاعف دارند. محمدجواد ظریف متاسفانه برای فرزند یا فرزندان‌ش این اتفاق صدق می‌کرد.
۲. جمع بندی بر استعفا بوده و توصیه هم به ظریف توسط یکی از مجموعه‌ها همین بوده که عزل جالب نیست و استعفا صورتِ خوش‌تری دارد.
۳. خروجیِ نهایی برخی از وزارت خانه‌ها مطابق میل رئیس شورای راهبری و معاون راهبردی _که هر دو ظریف بودند_ پیش نرفت؛ خصوصا در مورد وزیر کشور که نفر سوم کابینه به حساب می‌آید. درباره‌ی معرفی “سردار اسکندر مومنی” پیچیدگی‌هایی وجود دارد‌که با گذشت زمان مشخص می‌شود.
۴. حلقه‌ای بسیار قوی که شاید الان نتوان بصورت دقیق گفت که “حلقه‌ی خانوادگی” است یا “حلقه‌ی دوستان قدیمی پزشکیان”، چندان از رفتن ظریف ناراحت نیستند!
۵. بنظر می‌رسید ظریف برای اخذ مجوز فراقانونی برای ماندن در معاونت، توقع داشت که “مسعود پزشکیان” از رهبر انقلاب اذن بگیرد که تعللی در این امر صورت گرفت؛ حتی گفته می‌شود درباره‌ی این موضوع نامه‌نگاری‌ای هم میان ظریف و پزشکیان صورت گرفته است.
۶. شنیده‌های دقیق میگوید بالای ۵۰ ٪ از خروجی لیست نهایی مطابق با نظرِ کمیته ها، شورای راهبری و پنج‌ضلعیِ تصمیم‌گیر نبود؛ نکته‌ای که در بیانیه‌ی ظریف هم به‌وضوح مشخص بود.
۷. بنظر می‌رسد روند استعفاها به ظریف محدود نبوده و به سایر معاونین هم سرایت کند!