بیوگرافی نیکی کریمی؛ عروس سینمای ایران

نیکی کریمی، بازیگر ۵۳ ساله سینمای ایران است که در دهه های ۶۰ و ۷۰ یکی از ستاره های به نام این حوزه بوده است. با کارنامه کاری، بیوگرافی و عکس های این بازیگر در این نوشته از دیبامگ همراه شما هستیم. زندگی نامه نیکی کریمی نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران زاده شد. وی اصالتاً تفرشی است. . او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ است که در فیلم‌های مهمی نقش‌آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز به‌شمار می‌رود.…

نیکی کریمی، بازیگر ۵۳ ساله سینمای ایران است که در دهه های ۶۰ و ۷۰ یکی از ستاره های به نام این حوزه بوده است. با کارنامه کاری، بیوگرافی و عکس های این بازیگر در این نوشته از دیبامگ همراه شما هستیم.

زندگی نامه نیکی کریمی

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران زاده شد. وی اصالتاً تفرشی است. . او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ است که در فیلم‌های مهمی نقش‌آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنواره‌های گوناگون بین‌المللی از موفق‌ترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز به‌شمار می‌رود.

نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود برگزار کرده‌است. وی تاکنون سبک‌های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشم گیرتر است.

اعضای خانواده نیکی کریمی در انگلستان زندگی می‌کنند و او بین تهران و لندن در رفت‌وآمد است.

فعالیت های هنری نیکی کریمی

او از دوران دبستان بازی در گروه‌های کوچک تئاتر را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی‌اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی‌اش را می‌توان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را نخستین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می‌دانند.

پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام‌های سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از خانه عروسک اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره‌های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی کریمی در این فیلم که اقتباسی از کتاب فرنی و زویی اثر سلینجر بو، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.

کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم ای‌بی‌سی آفریقا بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوج‌های نابارور مراجعه‌کننده به کلینیک رویان می‌پرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانه‌ای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای نخستین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ نخستین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره‌های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله‌ای از ابهام قرار داشت. او بازیگر فیلم دوم خود نیز بود ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده‌است.

در سال ۱۳۸۶ کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلم‌های این بخش از جشنواره پرداخت.

سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنواره‌های جهانی موفق ظاهر شد و در جشنواره‌های بوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنواره‌مان‌هایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.

وی در تله تئاتر خرده‌جنایت‌های زناشوهری برای نخستین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامت‌محور که فروردین ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزه‌های مهم سلامت شهروندان، قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب گزارش عملکرد سینما سلامت توسط نیکی کریمی رونمایی شد.

در دومین جشنواره فیلم‌های فارسی‌زبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلم‌های چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساخته‌های نیکی کریمی به نمایش درآمدند.

در بیستمین جشنواره بین‌المللی فیلم کلکته که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هند برگزار شد کریمی داوری بخش بین‌الملل این جشنواره را بر عهده داشت. در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلم‌های منتخب نیکی کریمی اکران شدند. در سال ۱۳۹۳ وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب، و بازی در فیلم‌های مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.

در سال ۱۳۹۸ او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آمد. این فیلم مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علی‌رغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزه‌ای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی نامزد شد.

فیلم های سینمایی

۱۳۶۸ وسوسه
۱۳۶۹ عروس
۱۳۷۰ ردپای گرگ
۱۳۷۱ سارا
۱۳۷۳ پری
۱۳۷۴ برج مینو
۱۳۷۴ بوی پیراهن یوسف
۱۳۷۴ سایه به سایه
۱۳۷۶ باد و شقایق
۱۳۷۶ جهان‌پهلوان تختی
۱۳۷۶ روانی
۱۳۷۷ دو زن
۱۳۷۷ سیب سرخ حوا
۱۳۷۸ بازیگر
۱۳۷۸ دختران انتظار
۱۳۷۸ میکس
۱۳۷۸ نسل سوخته
۱۳۷۹ ای‌بی‌سی آفریقا
۱۳۷۹ نیمه پنهان
۱۳۷۹ هزاران زن مثل من
۱۳۸۱ بربادرفته
۱۳۸۱ دیوانه‌ای از قفس پرید
۱۳۸۱ واکنش پنجم
۱۳۸۲ باج‌خور
۱۳۸۳ یک شب
۱۳۸۴ پرونده هاوانا
۱۳۸۴ چه کسی امیر را کشت؟
۱۳۸۴ ستاره‌ها ۲: ستاره‌است
۱۳۸۴ شام عروسی
۱۳۸۴ نوک برج
۱۳۸۵ چند روز بعد
۱۳۸۵ سه زن
۱۳۸۶ جعبه موسیقی
۱۳۸۶ زن دوم
۱۳۸۶ زن‌ها فرشته‌اند
۱۳۸۷ آقای هفت‌رنگ
۱۳۸۷ بیداری
۱۳۸۷ خیابان بیست و چهارم
۱۳۸۷ دو خواهر
۱۳۸۷ شبانه‌روز
۱۳۸۷ شیرین
۱۳۸۷ محاکمه در خیابان
۱۳۸۸ سلام بر عشق
۱۳۸۸ شکلات داغ
۱۳۸۸ همبازی
۱۳۸۹ جرم
۱۳۸۹ خیابان‌های آرام
۱۳۸۹ در امتداد شهر
۱۳۸۹ دموکراسی تو روز روشن
۱۳۸۹ سوت پایان
۱۳۹۰ تلفن همراه رئیس‌جمهور
۱۳۹۰ من همسرش هستم
۱۳۹۱ بشارت به یک شهروند هزاره سوم
۱۳۹۱ روزی روزگاری فوتبال
۱۳۹۲ تمشک
۱۳۹۲ زندگی جای دیگری است
۱۳۹۲ لاله
۱۳۹۳ چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
۱۳۹۳ شیفت شب
۱۳۹۳ مرگ ماهی
۱۳۹۴ ربوده‌شده
۱۳۹۵ آذر
۱۳۹۵ کمدی انسانی
۱۳۹۶ آستیگمات
۱۳۹۶ شاید عشق نبود
۱۳۹۸ آتابای
۱۳۹۹ داشتن یا نداشتن
۱۴۰۰ تا فردا
۱۴۰۰ دسته دختران

 

مجموعه های تلویزیونی

۱۳۹۲ سرزمین مادری
۱۳۹۴ کیمیا
۱۳۹۷ ممنوعه
۱۳۹۹ آقازاده
۱۴۰۱ یاغی
١۴٠٢ هفت

تئاتر

۱۳۸۶ خرده جنایت‌های زن و شوهری
۱۳۹۲ شام با دوستان
۱۳۹۴ عاشقانه‌های ناآرام
۱۳۹۸ عروس مردگان

نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید