محمد علی بهمنی غزل سرا، ترانه‌سرا، تصنیف سرا و از بنیان‌گذاران غزل نو یا نیمایی است. «خرچنگ های مردابی» (حبیب)، «دهاتی» (شادمهر عقیلی)، «رودخونه ها» (رامش)، «هوای حوا» (ناصر عبداللهی)، «چه آتش ها» (همایون شجریان)، «پرده نشین» (علیرضا قربانی)، «هوای قفس» (حمیرا) و… بخشی از آثار ماندگار این استاد ادبیات ایران در همه سالهای همنشینی با خواننده های ایرانی است.
بیوگرافی محمدعلی بهمنی
- زمینهٔ کاری سرایش و تدریس
- زادروز ۲۷ فروردین ۱۳۲۱
- محل تولد دزفول
- محل زندگی تهران
- پیشه غزل سرا و ترانه سرا
- کتاب‌ها «در بی‌وزنی»، «عامیانه‌ها»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «شاعر شنیدنی است»، «همواره عشق»،… و «غزل زندگی کنیم»
- همسر(ها) صدیقه قره‌گزلو
- فرزندان ترانک، بهمن، ساده، آیه، غزل و واژه
زندگینامه محمد علی بهمنی
بهمنی فرزند هشتم و ته‌تغاری خانواده، ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ نخستین گریهٔ زندگی اش را در خانه ای با مادر باسواد و پدر بدون سواد، سرداد. از کودکی به دلیل علاقهٔ بی‌حد مادر و برادران به شعر، در مکتب مادر و در مجاورت برادران شعرخوانش با این کاروان همراه شد. جالب آنکه مادر بر اشعاری که انتخاب می کرد تسلط کامل داشت.
درست مثل کسی که کارگردان تئاتر باشد موقع شاهنامه خوانی یا سعدی و حافظ‌خوانی، به بچه‌ها می گفت که کدام بیت‌ها را باید با قدرت و حماسی خواند و کدام بیت ها را آرام و نرم. بهمنی با چنین درس هایی، گام‌به‌گام قد کشید. اما آن سوی دوران کودکی اجبار پدر برای کارکردن بود جای مدرسه رفتن. ده سال کمتر داشت که به چاپخانه قدم گذاشت و سروکارش به حروف سربی و رنگ و جوهر افتاد و البته متن و اثر. «شعری برای مادر» خلق ده‌سالگی بهمنی است آن‌هم وقتی که استادش فریدون مشیری جوهر شعرگویی را در او می‌یابد و مشوقش می شود تا زبان بگشاید.
سال های کار و تؤام می شود با شناخت اهالی شعر و آشنایی و دوستی با شاعران بنامی چون بهبهانی، آتشی، نیستانی، منزوی و دیگران. کم‌کم ادبیات و موسیقی درهم می آمیزد و در جمع یارانش محمد نوری، شهداد روحانی و دیگر اهالی موسیقی نیز اضافه می‌شود.
بهمنی سال ۱۳۴۵ با رادیو همکار شد و پس از آن به شغل آزاد روی آورد. تا سال۱۳۵۲ در تهران بود و پس از آن ساکن بندرعباس شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مجدداً به تهران بازگشت و یک سال بعد از آن ازدواج کرد. سرانجام نیز سال۱۳۶۳ تصمیم قطعی به سکونت در بندرعباس گرفت و مسئولیت چاپخانه «دنیای چاپ» و مدیریت انتشارات «چی‌چی‌کا» را بپذیرد که همچنان ادامه دارد.
حضور در رادیو و تلویزیون برای برنامه‌های ادبی و نیز همکاری با شورای شعر دفتر موسیقی وزارت ارشاد بخش هایی از فعالیت های فرهنگی‌دولتی اوست؛ هرچند اولی را چندان دنبال نمی کند و دومی را نیز رسماً استعفا می دهد.
شمار آثارش دیروقتی است که از مرز ۲۰ عنوان گذشته است و برخی از آثارش بارها تجدیدچاپ می شوند. جمع‌بندیِ نقدها و نظرهایی که از سوی صاحب‌نظران بر سبک و سیاق بهمنی می شود گویایی بدعت و شگرد و موفقیت پس از عمری تلاش ادبی اوست.
بیماری محمدعلی بهمنی
سمانه نایینی، شاعر و از دوستان نزدیک محمدعلی بهمنی درباره وضعیت این شاعر و ترانه‌سرای پیشکسوت به ایسنا گفت: شب گذشته (۳۱ مرداد) آقای بهمنی با سکته مجدد مغزی و خونریزی وسیع در بیمارستان تندیس بستری شد و نیمه شب تحت عمل جراحی قرار گرفت. تا جایی که آسیبی به بافت مغز او وارد نشود، حدود ۷۰ درصد خونریزی تخلیه شده است. ایشان همچنان در آی‌سی‌یو تحت مراقبت بوده و هنوز به هوش نیامده است.
او از هموطنان خواهش کرد برای بهبود وضعیت محمدعلی بهمنی دعا کنند.
بهمنی خرداد ۱۴۰۳ دچار عارضه مغزی شده و بعد از چندی با بهبودی وضعیتش از بیمارستان مرخص شد.