ابوالحسن بنی صدر اولین رئیس‌جمهور تاریخ ایران بود. او در ۱۷ مهر سال ۱۴۰۰ فوت کرد. وی در سال ۶۰ به‌دلیل همکاری با گروهک منافقین و کارشکنی‌هایش در دفاع مقدس، در اول تیرماه سال ۶۰، با حکم امام‌خمینی(ره) و پس از رأی عدم‌کفایت سیاسی مجلس شورای اسلامی، از این سمت عزل شد.
علل برکناری بنی صدر
برکناری بنی‌صدر با ورود سازمان مجاهدین خلق به فاز مسلحانه همزمان شد به‌طوری که آنها ماهیت نفاق‌آلود خود را به‌نمایش گذاشتند و به ترور مردم کوچه، خیابان و شخصیت‌های سیاسی پرداختند.
یکی از علل برکناری بنی‌صدر توسط نمایندگان مجلس، کارشکنی‌های وی در جبهه‌های جنگ تحمیلی بود. بنی‌صدر در طول دوره فرماندهی‌کل قوا سه عملیات بدون حضور نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجام داد که هر سه عملیات به‌دلیل ضعف در فرماندهی شکست خورد و موجب سقوط خرمشهر شد. این نحوه مدیریت جنگ موجب شد تا امام در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ وی را از فرماندهی‌کل قوا عزل کند.
غائله ۱۴ اسفند ۵۹ و سخنرانی اولین رئیس‌جمهور در دانشگاه تهران، موجب درگیری بین نیروهای میلیشیای مجاهدین خلق و مردم شد. صلاحیت بنی‌صدر روز ۳۱ خرداد بررسی و عدم‌کفایت سیاسی وی با ۱۷۷ رأی موافق به‌تصویب رسید. یک روز بعد نیز امام‌خمینی(ره) نظر مجلس را تأیید فرمودند.
پس از برکناری بنی‌صدر، دومین انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲ مرداد ۱۳۶۰ برگزار شد و «محمدعلی رجایی» با به‌دست آوردن اکثریت مطلق آراء رئیس‌جمهور شد. وی «محمدجواد باهنر» را برای نخست‌وزیری به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد که چهاردهم مرداد همان سال از مجلس رأی اعتماد گرفت.
لطفا نظرات و دیدگاه‌های خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک گذارید.