۸ مهر؛ روز بزرگداشت مولانا جلال الدین بلخی، شاعر و عارف مشهور ایرانی است. سالروز بزرگداشت این شاعر در سال ۲۰۰۷ به پینهاد ترکیه بنام سال جهانی مولانا به ثبت رسیده است.
تاریخ دقیق روز بزرگداشت مولانا در تقویم ۱۴۰۳:
تاریخ دقیق روز بزرگداشت مولوی در تقویم شمسی برابر است با :
۱۴۰۳/۰۷/۰۸
یکشنبه – ۰۸ مهر ۱۴۰۳
تاریخ دقیق روز بزرگداشت مولوی در تقویم قمری برابر است با :
۱۴۴۶/۰۳/۲۵
الأحد – ۲۵ ربیع الاول ۱۴۴۶
تاریخ دقیق روز بزرگداشت مولوی در تقویم میلادی برابر است با :
۲۰۲۴-۰۹-۲۹
Sunday – ۲۰۲۴ September 29
در دیبامگ بخوانید: روز بزرگداشت شمس تبریزی در تقویم ۱۴۰۳ چه روزی است؟
زندگینامه مولوی (مولانا)
مولانا جلال الدین رومی عارف و شاعر بزرگ در ۶ ربیع الاول سال ۶۰۴ هجری در بلخ (افغانستان امروزی) که بخشی از منطقه خراسان بزرگ بود به دنیا آمد. پدرش بهاءالدین ولد که به سلطان العلما (پادشاه عالمان) شهرت داشت، عالمی نامدار بود که با انتقاد از اصول فلسفه یونان، خشم دانشگاهیان مستقر زمان خود را برانگیخت. این مسئله و شروع تهاجمات مغول باعث شد که پدر مولوی تصمیم بگیرد بلخ را ترک کند. این زمانی بود که مولانا تنها پنج سال داشت. خانواده که پس از توقف در یمن و دمشق به آناتولی رسیدند، هفت سال در کارامان زندگی کردند. و سپس به دعوت سلطان سلجوقی علاءالدین کیقباد اول، بهاءالدین ولد در قونیه در آناتولی مرکزی ساکن شد. بهاءالدین ولد، پدر مولانا، عالم و عارف فرهیخته بود.
دانش، گفتمان و محیط او نقش بسزایی در شکل گیری و تربیت مولانا ایفا کرد که به سرعت پیشرفت کرد به طوری که وقتی پدرش درگذشت، او پیش سن ۲۳ سالگی یک عالم و معلم شده بود. مبالغه نیست اگر بگوییم که مولانا مبانی فلسفه و عرفان را از پدرش آموخته است.
هنگامی که بهاءالدین ولد درگذشت، یکی از دوستان و شاگرد او به نام برهان الدین محقق ترمذی به قونیه آمد و به مدت ۹ سال به عنوان معلم مولانا فعالیت کرد تا اینکه به قیصریه نقل مکان کرد و در آنجا درگذشت. مولانا نیز در دو رشته تحصیل کرد. مراکز دانشگاهی آن زمان، حلب و دمشق. او دانشمندی کامل بود که دانش کلامی و علمی زیادی جمع کرده بود. او چنان به ترکی، فارسی، عربی، یونانی تسلط داشت که می توانست به هر چهار زبان شعر بگوید. او همچنین با حاجی بکتاش ولی از فرقه بکتاشیان و دراویش ارتباط خوبی داشت.
دیدار مولانا و شمس تبریزی
مولانا وقتی برای اولین بار در سال ۶۴۲ هجری قمری با شمس الدین تبریزی ملاقات کرد، چنان تحت طلسم او قرار گرفت که ظهور مولانا به عنوان شاعر عارف به تأثیری که شمس الدین تبریزی بر او ارتباط داده می‌شود. شواهد نشان می دهد که شمس الدین تبریزی استاد صوفی دارای چنان دانش و قدرت فوق العاده ای است که می تواند مشعل قلب مولانا را لمس کرده و روشن کند و به نوعی او را متحول کند.
شمس، که باید به ارتفاعات معنوی کمیاب رسیده باشد، مردی نترس بود که در رفتار و گفتار هیچ امتیازی در برابر تعصبات توده‌ها و دانش‌مندان قائل نبود. بنابراین او دشمنان زیادی پیدا کرد و در قونیه اصلاً محبوب نبود. از این رو قونیه را ترک کرد و در سال ۶۴۳ به دمشق رفت. اما وقتی مولانا به او التماس کرد به قونیه بازگشت، دلبستگی مولانا به شمس چنین بود. دو سال بعد، در سال ۶۴۵، شمس به شکلی مرموز ناپدید شد و دیگر خبری از او نشد. مولانا از غم نبود شمش ناآرام بود و روز و شب را به سماع می‌گذراند، به طوریکه حال آشفته او بر سر زبان‌ها افتاد.
درگذشت مولانا
مولانا در پی یک بیماری کوتاه در روز یکشنبه ۵ جمادی الآخر سال ۶۷۲ هجری قمری چشم از جهان فروبست. آرامگاه مولوی در قونیه ترکیه واقع است و هر ساله عاشقان زیادی برای ابراز ارادت خود به وی از این مکان بازدید می‌کنند.
