مطهره گونه ای یکی از فعالین سیاسی در دانشگاه تهران است که در سال های اخیر بارها علیه او اعلام جرم شده است. اما اکنون تصمیمات جدیدی در رابطه با او گرفته شده است. در این نوشته از دیبامگ در مورد مطهره گونه ای خواهید خواند.
مطهره گونه ای کیست؟
مطهره گونهای فعال دانشجویی و دبیر سیاسی سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران است.
او از سال ۱۳۹۸، فعالیت جدی خود را در انجمناسلامی دانشکدهی دندانپزشکی آغاز کرد. خانم گونهای در سال ۱۴۰۰ به عنوان دبیر فرهنگی و سال ۱۴۰۱ به عنوان دبیر سیاسی در شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران فعالیت میکرد. در پی انتشار بیانیهای صریح در خصوص قتل مهسا امینی، چهارم مهر توسط وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد که درپی آن تعداد کثیری از اساتید دندانپزشکی خواستار آزادی وی شدند.
ماهها پس از آزادی از ورود به دانشکده ممنوع بود. در اردیبهشت ۱۴۰۲ به دلیل برگزاری مراسمی که از سوی مسئولین دانشگاه “افطاری سیاسی” با هدف تجمع غیرقانونی خوانده میشد، مجددا ممنوعالورود شد و به کمیتهی انضباطی دانشگاه علومپزشکی تهران معرفی گردید.
تصمیمات جدید در مورد مطهره گونه ای
مطهره گونه ای که در این سالها با احکام انضباطی همچون محرومیت از تحصیل و تبعید از دانشگاه محل تحصیلش مواجه شده بود در روزهای اخیر و با تصمیمات اتخاذشده امکان ادامهی تحصیلش در دانشگاه فراهم شده است. با این وجود انتشار برخی اظهارنظرها از سوی او در شبکهی اجتماعی ایکس این تصمیمات برای برخی کاربران تعجببرانگیز بوده است.
خانم گونهای در پاسخ به این نوع انتقادات، برخی منتقدان خود را به ‘پروندهسازی’ متهم میکند و بر این باور است که ‘اصلاحطلبان صندوقی’ که در سالهای اخیر میانهرو هم خوانده میشوند با نهادهای نظام برای برخورد با امثال او همکاری میکنند و یا دستکم به چنین برخوردهایی اعتراضی ندارند.
برخی کاربران ایکس در واکنش به توییتهای او بر این باور هستند که اقدام قضایی و امنیتی علیه او و یا توجه بیش از حد منتقدان به دیدگاههای مطرحشدهاش نوعی بازی در زمینی است که برخی جریانهای اپوزیسیون به دنبال کشاندن فعالان سیاسی داخلی به سوی آن هستند.
آنها میگویند نادیده گرفتن بهترین واکنش است و مخالف برخورد قضایی با خانم گونهای و امثال این دانشجو هستند.
از سوی دیگر در چارچوب فصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (حقوق ملت) ظرفیت قابل توجهی برای پذیرش اظهار عقاید و نظرات مختلف وجود دارد که میتواند به جای برخوردهای متداول مورد توجه دستگاههای نظارتی قرار بگیرد.