متن روضه وفات حضرت معصومه (س) + فایل صوتی

به مناسبت وفات حضرت معصومه (س) خواهر گرانقدر امام رضا (ع)، در این بخش از دیبامگ مجموعه ای از متن روضه های مداحان معروف از جمله؛ مسعود پیرایش، حاج میثم مطیعی، حاج محمود کرمی و حاج حیدر خمسه را برای شما دوستداران اهل بیت قرار داده ایم.

متن روضه وفات حضرت معصومه (س)

مجموعه از شعر وفات حضرت معصومه زیر اشعار معروفی هستند که مداحان بزرگ آن ها را خوانده اند.

مسعود پیرایش

با وضو از دیدۀ تر مینویسم فاطمه مثل فضه مثل قنبر مینوسم فاطمه باطن الله اکبر می نویسم فاطمه هستی موسی‌بن‌جعفر می نویسم فاطمه تا قیامت آفتاب روشن دین فاطمه ست نور زهرا! صبر زینب! جمع دراین فاطمه ست حضرت‌معصومۀ طاهاست! عصمت را ببین محملش نور است نور الله عزت را ببین *با چه احترام و عزت و مقامی بی بی وارد قم شد .. بهترین نقطه قم بی بی رو اسکان دادن ..* سجده اش را بنگر و اوج عبادت را ببین جان سلطان است این بانو! کرامت را ببین *یا امام رضا یه نگاهی به ما کن اقا .. این مردم به عشقِ شما و خواهرِ بزرگوارتون اومدن .. بعضیا رزق برا فاطمیه‌شون میخوان .. درست اومدید .. هر زمان دلتنگِ زهرا می‌شوم قم می‌روم هر موقع دلم یادِ مادر می‌افته میرم قم حرم این بانو .. من که نمیدونم قبرِ خاکی کجاست .. نقل کردن پدرِ مرحوم آیت الله مرعشی نجفی رحمت الله چهل شب تو حرم امیرالمومنین چله گرفت، بعد از چهل شب تو عالم مکاشفه مشکل گشای عالم امیرالمومنین رو مشاهده کرد .. حضرت فرموده باشند چی میخوای چهل شب تو حرم بیتوته کردی؟! .. عرضه داشت اگه میشه قبرِ مادرم فاطمه رو بهم نشون بدید .. آقا فرموده باشند این وصیتِ فاطمه سلام الله علیهاست اما اگه میخوای قدر و منزلت فاطمه‌م رو بدونی برو قم قبر دخترم فاطمه معصومه رو زیارت کن .. هر زمان دلتنگِ زهرا می‌شوم قم می‌روم میلِ مشهد میکنم، پا میشوم قم می‌روم چند روزی‌هست تب دارد نگاهش‌بر درست آنقدر غم خورده و غم خورده خیلی لاغرست *به عشق علی ابن موسی الرضا این همه راه از مدینه آمده .. اما بیشتر از همه این دردها، این غم دوری اذیت میکنه:* دردِ دوری از تمام درد و غم‌ها بدترست باز هم یک فاطمه از درد بین بستر است بریم مدینه ..این دردِ فراق و دوری از علی رو داره .. بی بی هم همینطور .. گریه‌کنا، بی بی حتی نتونست یه لحظه صبر کنه .. به خدا اگه یه مرد پشتِ در اونجور مجروح شده بود دیگه بلند نمیشد .. دنبال حیدر میدوید از سینه اش خون میچکید ..* رفته بین هر بیابان در هوای دلبرش روی ناقه بین‌ محمل سایبان دارد سرش شکر! نامحرم ندیده هیچ‌کس دور و برش یا نخندیده کسی بر خاک روی معجرش دردِ پا دارد ولی دردش فراوان نیست نیست پای بی‌بی زخمی از خارِ مغیلان نیست نیست در مسیرش غیر تکریم و ادب دیگر ندید با لبِ تشنه رضای خویش را بی سر ندید دور تا دور خودش چشم بد لشگر ندید غارت چادر ندید و غارت معجر ندید عمه اش زینب ولی زیر لگدها مانده بود بین آن نامردهای پست تنها مانده بود  پا برهنه میدوید و میدوید و میدوید زودتر از شمر آیا به برادر……..؟ ای حسین … .

شاعر : سید پوریا هاشمی

فایل صورتی روضه وفات حضرت معصومه (س)- مسعود پیرایش

حاج میثم مطیعی

یک صبح مى ‏شود که برایم دعا کنى
یا نیمه شب به شوق نمازم صدا کنى

مرغ دل از قفس تن به درکشى
در آسمان صحن و سرایت رها کنى

بی وفا نباش، زود به زود برو قم، دست ادب رو سینه بذار، بگو:یا فاطمه… یه جوری گفتم یا فاطمه! یاد این شعر افتادم:

یا فاطمه من عقده‌ی دل وا نکردم
گشتم، ولی قبر تو را پیدا نکردم

مدینه روضه میخوندیم با صدای آهسته؛ آخه اونجا اگه بلند بلند گریه کنی بی احترامی میکنند، قانون مدینه همیشه همین بوده، وسط روضه یه پیرمرد آمد دست گذاشت رو شونم گفت:روضه خوان یه سوال دارم؛ چند روزه دارم میگردم قبر مادرم رو پیدا نمیکنم، اگه بلدی به من بگو … جدی میگفت … خیلی جدی …

ما را به پادشاهى عالم در آورى
یعنى که در حریم بلندت گدا کنى

امروزه کاینچنین به کرامت زبانزدى
تا رستخیز بهرِ شفاعت چها کنى

تو زائر مدینه ‏اى و طوس مى ‏روى
ما را ببر که زائر قبرِ رضا کنى

قربون کبوترای حرمت امام رضا، دلم تنگ شده برات، دلت مشهد نمیخواد دلت هوای پنجره فولادش رو نکرده! حضرت معصومه رو التماس کن

تو زائر مدینه ‏اى و طوس مى ‏روى
ما را ببر که زائر قبرِ رضا کنى

این جا که آمدى سخن از تازیانه نیست

به نیت دیدن برادر از مدینه حرکت کرد، یادش میاد اون روزی که برادر میخواد از مدینه حرکت کنه، بی بی ها، دخترا، همه رو گفت بیاید برا من گریه کنید، آقا گریه پشت سر مسافر خوب نیست، فرمود:گریه کنید! اون مسافری که به وطن برمیگرده پست سرش نباید گریه کرد… حضرت معصومه حرکت کرد با برادرا، خاندان، اهلبیت…

شهر ساوه دشمنای اهلبیت اومدن، برادراشو کشتن، خاندانش رو کشتن… مریض شد این صحنه‌ها رو دید، قربونت برم… فرمود:من رو قم ببرید، خدا روشکر یه جای نزدیک بود بهش پناه ببرید… آخه فرمود: از پدرم شنیدم که موسی بن جعفر فرمود:قم محل سکونت شیعیان ماست… راهی هم از ساوه تا قم نبود… فدای عمه جانت بشم… عصر روز یازدهم جایی رو نداشت بره… همه رو سوار کرد؛ کجا میخوان ببرنت زینب

بی بی حضرت معصومه وارد قم شد؛ مریضه؛ مردم قم همه جمع شدن، همه احترام کردن؛ همه دست ادب به سینه گذاشتن؛ بزرگ خاندان اشعری آمد، خودش افسار مرکب بی بی رو گرفت؛ پیرمرد پیاده میرفت بی بی سواره بود…

آی بی بی! میدونی شهر شام چه خبر بودهمه جمع شدن، اما کسی دست ادب به سینه نذاشت؛ مردای شام دستاشونو مشت کرده بودن، سنگ آماده کرده بودند؛ کسی دختر ناقه‌ی دختر علی رو هدایت نکرد؛ بی بی همه تازیانه‌ها آماده بود…

خودم دیدم که عمه…

ای بی بی‌ای کاش من شهر شام بودم وقتی اون دستای نامرد بلند میشد یه دستو نیگه میداشتم میگفتم این دخترا تازیانه کم نخوردن… سیلی کم نخوردن…‌ای حسین.

این جا که آمدى سخن از تازیانه نیست
حرفى ز بى وفایى و ظلم زمانه نیست

در دست‏هاى مردم شهر تو سنگ نیست
یعنى سلام مردم تو وحشیانه نیست

سیلى نزد کسى به رُخ داغدار تو
اینجا خبر ز خون دل و دردِ شانه نیست…

فایل صوتی روضه وفات حضرت معصومه (س) – حاج میثم مطیعی

حاج میثم مطیعی (۲)

آمدی و بهشت را با خود
به دل این کویر آوردی

کوثرانه قدم زدی در شهر
خیر‌های کثیر آوردی

آمدی و مشام هر کوچه
پر شده از شمیم احساست

یادگاری مادرت زهراست
عطر نام تو، نفحه‌ی یاست

به لب مردمان غمدیده
با حضورت تبسم آوردی

آمدی با فرشتگان از راه
آسمان را سوی قم آوردی

با تو بوی بهشت پیچیده
دم به دم در فضای بیت النور

آسمان آمده به پابوسی
آمده تا حرای بیت النور

حرف رفتن که می‌زنی ناگاه
دل قم کوچه کوچه می‌گیرد

یا کریمی که دل به تو بسته
از فراق تو آه می‌میرد

خاطر آسمانی ات انگار
گاه گاهی غبار غم دارد

بغض‌های شکسته‌ی ناگاه
چشم‌هایی که دم به دم دارد

شعله‌ی آه و … قلب بی تابت
در تب اشتیاق می‌سوزد

باز هم قصه‌ی جدایی‌ها
جگرت از فراق می‌سوزد

چشم هایت دو چشمه کوثر شد
یاد داری وداع آخر را

دل خواهر چگونه تاب آورد
حسرت دیدن برادر را

زینب حضرت رضایی و
چشم‌هایی پر از شفق داری

دیدن غربت «ولی» سخت است
بانوی بی قرار حق داری

آمدی از مدینه تا ایران
برسانی چنین پیامت را

که تحمل نمی‌توانی کرد
لحظه‌ای غربت امامت را

سیره‌ی ناب فاطمی این است
راه را بر همه نشان دادی

تو شهید ولایتی بانو
در هوای امام جان دادی

سیره‌ی ناب فاطمی این است
مادرت پا به پای مولایش…

محسنش جای خود، خود مادر
پشت در شد فدای مولایش

بین کوچه کبود شد بازو.
ولی اسباب رو سپیدی شد

آه دست شکسته‌ی مادر
بانی نهضت رشیدی شد

سیره‌ی ناب فاطمی یعنی
در شریعه رشادت عباس

تشنه لب از فرات برگشتن
دست و مشک و … قیامت عباس

دست هایش قلم شدند آن روز
تا حدیث حماسه بنویسد

همه‌ی شعر را اگر شاعر در دو مصرع خلاصه بنویسد:

هر کسی شد فدای مولایش
نام او در جهان علم گردد

مرقدش در تمامی عالم
قبله و کعبه و حرم گردد

شاعر: یوسف رحیمی

فایل صوتی روضه وفات حضرت معصومه (س) – حاج میثم مطیعی

حاج محمود کریمی

‌ای دُر یمِ عصمت یا حضرت معصومه‌ای فاطمۀ عترت یا حضرت معصومه‌ای خاکِ رهت جنّت یا حضرت معصومه‌ای سایۀ تو عفّت یا حضرت معصومه

قم از یم تو رحمت یا حضرت معصومه
محتاجِ دِمَت حکمت یا حضرت معصومه

تو در حرم موسی انسیّۀ حورایی
انسیّۀ حورایی محبوبۀ یکتایی

محبوبۀ یکتایی ممدوحۀ طا‌هایی
ممدوحۀ طا‌هایی ریحانۀ بابایی
ریحانۀ بابایی آیینۀ زهرایی

در صورت و در سیرت یا حضرت معصومه

تنها نه محیط قم، ایران به تو می‌نازد
عصمت به تو می‌نازد، ایمان به تو می‌نازد

عترت به تو می‌نازد، قرآن به تو می‌نازد
تفسیر و اصول و دین، عرفان به تو می‌نازد
جنّ و ملک و حور و انسان به تو می‌نازد

بانویِ همه خلقت یا حضرت معصومه
شمس و قمر و انجم، جنّ و ملک و انسان

جنّ و ملک و رضوان، حور و پری و غلمان
هم حوری و هم غلمان هم مالک و هم رضوان

هم عالم و هم حاکم هم بنده و هم سلطان
دارند به تو چشم لطف و کرم و احسان

گیرند زِتو حاجت یا حضرت معصومه
نبوَد عجب‌ای بانو شاهی به گدا بخشی

وز گرد حریم خود بر روح شفا بخشی
بر روح شفا بخشی بر سینه صفا بخشی

حاجاتِ خلایق را از لطف و عطا بخشی
بر خلق زمین بخشی بر اهل سما بخشی

داری زحق این قدرت یا حضرت معصومه‌
ای بانوی نُه افلاک‌ ای مادرِ اهل قم‌

ای خاک حریم تو تاج سر اهل قم‌
ای کوثر فیض تو در ساغر اهل قم

آید زنسیمت جان در پیکر اهل قم
گلدستۀ صحنِینَت روشن گر اهل قم‌

ای قم حرم امنت یا حضرت معصومه

فایل صوتی روضه وفات حضرت معصومه (س) – حاج محمود کریمی

حاج حیدر خمسه

اللهمَّ صلِّ علی صاحبِ الدَّعوَهِ النَّبَویَّهِ، والصّولَهِ الحَیدَریّهِ، والعِصمَهِ الفاطِمیَّهِ، والحِلمِ الحسَنیَّهِ، والشُّجاعَهِ الحُسَینیَّهِ

بر وادیِ وصال بر این دل نوا دهید
با اشک دیده سینۀ ما را جلا دهید

یک‌بار هم زِ لطف قدم رنجه‌ای کنید
بر نوکرانِ بی سر و پا هم بها دهید

(یعنی چی؟) یعنی آقاجان، خو اونایی که سر به راهن تکلیفشون معلومه .. اگه سراغِ ما بیای خیلیِ .. یعنی آقا، یه بارم ضرر بده .. همش که نباید سود باشه .. طوری نیست یه بارم به ما منت بزار .. راهِ دوری نمیره .. من نمک نشناس نیستم .. میرم به همه میگم منم نگاه کردی .. آدم درستی نیستم، ولی نونم حلالِ .. یه بارم سرِ سفرۀ گدا بیچاره‌ها بیا ..

آقا، زیاده خواه نیستم .. دوست دارم .. جهنمی بشم، بهتر از اینیِ که تو منو نخوای .. دیدی تبلیغ میزنن یه مسئولی پایینِ یه شهر می‌خواد بره اونایی که وضعشون ضعیفه میشینن نامه مینویسن .. میگن هر طور شده اینو میدم. گره هاشُ مینویسه، مودب میگه قدمون برکت داشته برا ما .. آقا، از وقتی شنیدم قرارِ بیای، هر هفته میشینم دردامو میشمارم هی میگم بیا ..، اما اگه راستشو بخوای خودتُ فقط می‌خوام ..

سر بر کنیم و منتظر مقدم شما
منت دهید و کلبۀ ما را صفا دهید

خبر اومد تو نیشابور، قرارِ امام رضا بیاد همۀ مردم جمع شدن .. بریم استقبالِ امام رضا .. یه پیرزنِ عجوز، عاشقِ امام رضا خبر آوردن پاشو مرادت داره میاد، گفت من که پا ندارم بیام .. همۀ شهر رفتن دلِ این پیرزن موند، هی میگفت کاش پا داشتم میرفتم از دور پسرِ زهرا رو میدیدم .. بزرگ و کوچیک اومدن خدمتِ آقا قدمتون به سرِ چشم، آقا فرمود یکی منتظرمِ ..

دنبالِ آقا راه افتادن کوچه به کوچه، رسیدن دم درِ خونۀ پیرزنِ .. یه بار از ته دل صداش کنی آقا میاد .. یعنی میشه ما میبینم اون روزُ .. بزار روضه بخونم داد بزنی .. امام رضا برا خواهرت مجلس عزا گرفتیم .. یا جواد الائمه برا عمه جانتون روضه گرفتیم .. این مجلس با اون مجلسی که تو شام برا عمه تون گرفتن خیلی فرق داره .. اینجا به گریه‌ها گریه می‌کنن ..، اما تو شام هر چی صدا گریه‌ها بالا .. قهقه‌ها بالاتر میرفت ..

دخترِ حرمله چه مغرور است
از رویِ بام دست تکان میداد

با خبر بود من یتیم شدم
پدرش را به من نشان میداد ..

یک گوشۀ نگاهِ شما کیمیا کند

بابا جواب سلامِ رسولم نمی‌دادن .. رسولِ ترک. همه شنیدید ما خیلی وقتا دلمون به اینا خوشِ .. آخ یه نگاه کردن بهش .. میگن هر مسجدی میرفت وایمیستاد نماز میخوند، چته رسول؟ میگفت عوضِ همه سرکشیام هرجا میرم سر میزارم رو زمین، در و دیوارِ اون مسجد شهادت بدن رسول آدم شد .. اگه یه دونه از اون نگاه‌ها به من بندازی قولت میدم تا آخرِ عمرم این قلادۀ نوکری رو بر ندارم ..

یک گوشۀ نگاهِ شما کیمیا کند
بر خاکِ پایِ خویش عیار طلا دهید

خواهید اگر که روسیهان معتبر شوند
فیضِ غلامیِ حرم خود به ما دهید

حسین .. دلم یه کربلا میخواد ..
حسین .. یه گنبدِ طلا میخواد
حسین .. دلم امام رضا میخواد

ما گدایانِ قم و شهر خراسان هستیم
عاشقُ دربه در و بی سر و سامان هستیم

خاک زیر قدم ذریۀ زهراییم
نسل در نسل همه نایب سلمان هستیم

نوکر حلقه به گوشیم همه می‌دانند
خاکبوسان دَرِ بیت کریمان هستیم

سائلِ طایفۀ حضرتِ کاظم شده ایم
فاطمه کرده نظر، شیعه ایران هستیم

عاقبت، عاقبت ما بشود ختم به خیر
حاجیانِ حرم خواهرِ سلطان هستیم

کفترِ مشهد و قم شد دل آوارۀ ما
زینب ضامن آهوست همه کارۀ ما

بی بی جانم .. کاش زینبم میومد قم .. کاش بی بی هم میومد ایران ..

ما گدایان تو هستیم سعادت داریم
از کرامات تو بانوست که قیمت داریم

کرمت کاسۀ ما را نگذارد خالی
بده در راهِ خدا باز که حاجت داریم

ما گنه کار، گنه کار، گنه کار، اما
روز محشر زِ تو امّید شفاعت داریم

بینِ این طایفۀ آینه‌ها بعدِ حسین
جور دیگر به رضایِ تو ارادت داریم

هر که دارد به جهان عادتی و اخلاقی
ما به بوسیدنِ درگاه تو عادت داریم

دلِ وابسته به تو خانۀ امّید شود
هر که شد خادم تو مرجع تقلید شود

آمدی شد همه قم یاورِ تو، شکر خدا
خاکی و پاره نشد معجر تو، شکر خدا

آمد اشکِ تو ز دوریِ برادر، اما
کس نخندید به چشم‌تر تو، شکر خدا

مردم قم همه خوبند نریزند زِ بام
آتش و سنگ به رویِ سر تو، شکر خدا

به سری نیست درین شهر ولایی فکرِ
غارتِ زیور و انگشتر تو، شکر خدا

آمدی و کسی از مرد و زن شهر نداشت
قصد توهین به تو و دلبر تو، شکر خدا

غصۀ زینب کبری و چهل روز عذاب
بین این شهر نیامد سر تو، شکر خدا

زینب و کوفه و اشرار امان از این غم
زینب و تشت و سر یار امان از این غم

فایل صوتی روضه وفات حضرت معصومه (س) – حاج حیدر خمسه