نامه ای به امام زمان از زبان یک دانش آموز

نامه نوشتن برای امام زمان (عج) در فرهنگ شیعه و عرفان اسلامی، نوعی اظهار عشق، ارادت و ارتباط معنوی با امام محسوب می‌شود. این عمل با وجود اینکه مخاطب آن حضوری فیزیکی ندارد، اما در باور دینی به‌عنوان یک راه ارتباطی عرفانی و معنوی ارزشمند تلقی می‌شود.

نامه ای به امام زمان از زبان یک دانش آموز

مقدمه: امام زمان و حرف زدن و نامه نوشتن به این امام دوست داشتنی آرزوی همه شیعیان است و کسی را نمی شناسم که برای این عزیز بی تاب نباشد. چه انسان هایی که در حسرت دیدارش عمرشان تمام می شود و همچنان در حسرتش هستند .

بدنه: امام خوبی ها سلام، نمی دانم در کجایی و مشغول چه کاری هستی، می دانم که می دانی ولی من این بنده سراپا تقصیر خواستم کمکی بگیرم و صدایت کنم. عزیز و محبوب درگاه خداوند، دنیا در اتش ظلم و جور و عصیان می سوزد، خبر داری کودکان شیعه را سر می برند، خبر داری مسلمانان در درد و مشکلات دست و پنجه نرم می کنند.

محبوب من کجایی که اتش ظلم و ستم و خودخواهی حاکمان از خدا بیخبر جهان را به سمت نابودی می برد، امام مهربانم، می دانم که همه را می دانی، اما من دلتنگم و باید برایت بگویم که چه قدر دنیا تاریک شده و هرکس دنبال خودش و کارش می رود.

امام دوست داشتنی هر جمعه جمکران را آب و جارو می کنیم و منتظریم و نمی دانیم تو از کدام سمت و کی می آیی. دلدارم من سخت برایت بی تابم و می دانم که می دانی، عزیز دل زهرا این همه ظلم بر ما روا مدار و خودت از خدا بخواه که ظهورت نزدیک شود و دست مردم را بگیری، ای امام مظلومان و درماندگان کی و کجا اسب سفیدت از راه می رسد و تو سوار بر ان دل ما را روشن می کنید.

دنیا و اهلش تو را باور ندارند ولی من می گویم دنیا حول وجود مبارک تو می چرخد و خداوند دینا را برای وجود پرفروغ تو آفرید. امام زمانم من و امثال من سخت به وجود تو محتاجیم و نیازمند، دستمان را بگیر تا راه گم نکنیم و برای فرجت منتظر نمونه باشیم.

نتیجه گیری: بر هر مسلمانی واجب است که برای زودتر شدن فرج امام زمان دست به کارهایی بزند تا فرج نزدیک تر شود که یکی از آنها ترک گناه است. خدایا توفیق دوستی و انتظار امام زمان را به ما عطا کن

نامه ای به امام زمان از زبان کلاس اول (ساده)

سلام امام مهربانم،

من یک بچه کلاس اولی هستم و تازه خواندن و نوشتن یاد گرفته‌ام. دوست داشتم برای شما نامه بنویسم تا بگویم چقدر دوستتان دارم. همیشه از معلمم شنیده‌ام که شما خیلی مهربان هستید و همه بچه‌ها را دوست دارید. من هم دوست دارم شما همیشه کنارمان باشید تا دنیا قشنگ‌تر شود.

هر شب از خدا می‌خواهم که زودتر بیایید تا بتوانم شما را ببینم. مامان و بابام می‌گویند شما از دور مواظب ما هستید، ولی من دوست دارم از نزدیک هم شما را ببینم و با شما حرف بزنم.

امام مهربانم، لطفاً برای من و خانواده‌ام دعا کنید تا همیشه سالم و خوشحال باشیم و من هم بتوانم درس‌هایم را خوب یاد بگیرم و مثل شما مهربان باشم.

منتظر دیدار شما هستم.

با احترام، دوست کوچک شما

نامه ای به امام زمان از زبان کلاس دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام امام عزیزم،

من یک دانش‌آموز کلاس دومی هستم و خیلی دوست دارم شما را ببینم. همیشه توی دعاهایم از خدا می‌خواهم که زودتر بیایید تا همه دنیا پر از صلح و مهربانی بشود. ما توی کلاس از شما زیاد صحبت می‌کنیم و معلم‌مان می‌گوید که شما دوست دارید همه بچه‌ها با هم مهربان باشند و به هم کمک کنند.

من هم سعی می‌کنم مثل شما باشم و به دوستانم کمک کنم.

دوست دارم روزی شما را ببینم و برایتان از همه آرزوهایم بگویم. لطفاً برای من دعا کنید که بتوانم درس‌هایم را خوب یاد بگیرم و بچه خوبی باشم.

دوست کوچک شما

دلنوشته برای امام زمان از زبان کلاس سومی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به امام مهربانم،

من یک دانش‌آموز کلاس سومی هستم و از همین حالا قلبم پر از محبت شماست. همیشه وقتی به شما فکر می‌کنم، دلم پر از امید می‌شود. می‌دانم که شما ما را می‌بینید و برایمان دعا می‌کنید، و همین فکر باعث می‌شود حس کنم هیچ‌وقت تنها نیستم.

هر وقت ناراحت می‌شوم یا مشکلی دارم، از شما کمک می‌خواهم. مامانم می‌گوید شما همیشه در کنار ما هستید و صدای دل‌های کوچک و بزرگ را می‌شنوید. کاش می‌شد شما را از نزدیک ببینم و با شما حرف بزنم. دوست دارم روزی که شما می‌آیید، دنیا پر از شادی و مهربانی بشود و هیچ‌کس غمگین نباشد.

امام خوبم، من دعا می‌کنم که زودتر بیایید تا جهان قشنگ‌تر و آرام‌تر شود. لطفاً برای من هم دعا کنید که بتوانم آدم خوبی بشوم، به دیگران کمک کنم و همیشه به یاد شما باشم.

با عشق و احترام

نامه ای به امام زمان بابای مهربان

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و درود خدا بر شما، ای پدر مهربان، ای امام زمان (عج)!

ای حجت خدا، ای که چشم انتظارانت در هر لحظه و هر دم مشتاق ظهور تو هستند. ای عزیزترین بابای مهربان، نمی‌دانم چگونه و با چه زبانی بنویسم که حرف دلم را با شما در میان بگذارم. از کجا شروع کنم؟ از اشتیاق به دیدارتان یا از درد دل‌هایی که در نبودتان بر دل‌هایمان سنگینی می‌کند؟

آقاجان، ما در این زمانه‌ای که سختی‌ها و آشوب‌ها فراوان است، در دنیایی که هر روز بیشتر از قبل به عدالت و محبت شما محتاج‌تر می‌شود، گمگشته و حیرانیم. بارها و بارها صدایتان می‌زنیم، اما چشم دلمان آنقدر تاریک شده که نشانی از حضورتان نمی‌بینیم، اما دل‌مان محکم است به این ایمان که شما از حال ما باخبر هستید و دست‌مان را در لحظه‌های سختی می‌گیرید.

مولای من، بابای مهربان!

دلتنگیم، دلتنگ عدالتی که در دستان شما جاری خواهد شد. دلتنگ آرامشی که با قدم‌های شما بر این زمین پرآشوب جاری خواهد شد. دلتنگ لبخندتان که نور امید است در تاریکی روزگارمان. کاش روزی برسد که دست به دست‌تان دهیم و قدم در راهی بگذاریم که ما را به سوی نور و حقیقت می‌برد.

آقا جان، این روزها دل‌ها پریشان است و جان‌ها خسته. همه در جستجوی محبت و مهربانی هستند، اما غافل‌اند که شما منبع بی‌کران مهر و رحمت خداوند هستید. در دنیایی که پر از فریب و تزویر شده، یاد شما و محبت شماست که دل‌های ما را زنده نگه می‌دارد. هر بار که نام شما بر زبانم جاری می‌شود، احساسی عجیب از آرامش در دلم زنده می‌شود.

انگار که در پناه نگاه پر از مهر شما هستم، انگار که دستی از سوی شما، مرا از میان تمام دردها و سختی‌ها عبور می‌دهد.

مولای من، ای پدر مهربان و غایب از نظر، گاه از خود می‌پرسم که ما چقدر در انتظار شما صادق هستیم؟ چقدر خود را آماده‌ی یاری شما کرده‌ایم؟ گاهی از خودم می‌پرسم که اگر روزی با چهره‌ی مبارکتان رو به رو شوم، آیا به اندازه‌ای پاک و خالص شده‌ام که لایق حضور شما باشم؟ این سوالات هر روز مرا به یاد خودم می‌آورد که چقدر کوتاهی کرده‌ام، چقدر غفلت ورزیده‌ام.

سرورم، گاهی در خیالم با شما سخن می‌گویم، از آرزوهایی که در دل دارم، از امیدهایی که به ظهور شما بسته‌ام. کاش بتوانم روزی دستانم را به سوی شما دراز کنم و از نزدیک، از خود شما بشنوم که چگونه می‌توانم در مسیر انتظار حقیقی شما قدم بردارم. ای که صاحب روزگارید و نور حقیقت را در دل‌های ما روشن می‌کنید، دعا کنید برای ما تا در این راه ثابت‌قدم بمانیم و از رحمت بی‌کران خداوند بهره‌مند شویم.

آقاجان، پدر مهربان ما، شما امید دل‌های ما هستید و هر روز به عشق شما بیدار می‌شویم. هر دعایی که می‌کنیم، با امید به نگاه شماست. این نامه را به امید رسیدن به شما و به امید این که دعای خیر شما همواره پشت و پناه ما باشد، می‌نویسم.

از خدا می‌خواهم که هرچه زودتر مقدم شما را بر این زمین پر از رنج و غم مهیا سازد و ما را هم از یاران و دوستدارانتان قرار دهد. آمین یا رب العالمین.

با اشک و دلتنگی،

فرزندی از فرزندان منتظر و چشم به راه

نامه ای به امام زمان (بزرگسال)

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و درود بر شما، ای امام زمان، ای موعود دل‌های بی‌قرار!

ای حجت خدا بر زمین، ای تکیه‌گاه دل‌های منتظر!
نمی‌دانم چگونه کلماتی را کنار هم بچینم تا حرف دلم را به شایستگی برایتان بنویسم. هر چه هست، سرشار از امید و دلتنگی است، از اشتیاقی که با گذر سال‌ها در دل من بیشتر و شعله‌ورتر شده است.

آقای من، سال‌هاست که نام شما و یاد شما، قوت قلبم شده است. هر بار که خسته و درمانده از روزگار می‌شوم، به یاد می‌آورم که شما هستید، که نگاه‌تان بر ماست و دعای‌تان همراه ماست. اما همین فکر که شما در این زمانه غم و آشوب تنهایید، درد عجیبی بر دلم می‌گذارد.

چگونه می‌توانم خود را محب و منتظر شما بدانم، در حالی که این همه کوتاهی کرده‌ام، در حالی که این همه از مسیر حق و حقیقت فاصله گرفته‌ام؟

مولای من، اگرچه بزرگ‌تر شده‌ام، اگرچه تجربه‌ها و آزمون‌های بیشتری دیده‌ام، اما هر چه که هست، انگار هنوز کودکانه به شما و آمدن‌تان امید بسته‌ام. دلخوشم به این که روزی پا به این دنیا بگذارید و جهان را از عدل و روشنایی پر کنید. می‌دانم که ظهور شما وعده خداوند است، وعده‌ای که از عدالت و رحمت او سرچشمه گرفته است و ما، همگی، به آن چشم دوخته‌ایم.

امام عزیزم، شاید تا کنون آن‌چنان که شایسته است در انتظار شما قدم برنداشته‌ام، شاید آن‌گونه که باید خود را برای آمدنتان مهیا نکرده‌ام. این درد انتظار، این اشتیاق به دیدار شما، مرا وادار کرده است که بیشتر به راهتان فکر کنم، بیشتر به معنای انتظار و همراهی بیندیشم.

می‌دانم که نمی‌توان فقط با کلام ادعای محبت شما را داشت، می‌دانم که انتظار حقیقی از عمل و از آمادگی برای یاری شما سرچشمه می‌گیرد.

ای پناه دل‌های خسته و مشتاق!

به شما پناه می‌برم، از خودم و از تمام ضعف‌ها و کوتاهی‌هایم. هرگاه در برابر رنج‌ها و سختی‌های این دنیا به بن‌بست می‌رسم، تنها دلگرمی‌ام این است که روزی به دست‌های مهربان شما رهایی و آرامش را خواهم یافت.

آقاجان، کاش روزی برسد که لایق یاری‌تان شوم، کاش آن‌قدر پاکی و صفا در وجودم باشد که در صف همراهان شما باشم، در جمع کسانی که به دیدار و خدمت شما مشرف می‌شوند.

از شما می‌خواهم برایم دعا کنید. دعا کنید که در این راه سخت و پرفراز و نشیب، ثابت قدم بمانم. دعا کنید که در کنار شما باشم، یا دست‌کم هر چه می‌توانم، به شما نزدیک شوم و برای آمدن شما و برای آماده کردن دل و جانم بکوشم.

ای امام مهربان، ای پدر معنوی همه ما، دلم تنها یک آرزو دارد و آن، دیدار روی شماست. دلم مشتاق آن لحظه‌ای است که زمین و زمان از وجود شما نورانی و زنده شود. می‌دانم که این آرزوی بسیاری از مشتاقان و منتظران است و می‌دانم که شما از این اشتیاق آگاهید.

با هزار امید و دلی مشتاق و منتظر

نامه ای به امام زمان همراه با نقاشی

سلام علیکم یا مولای مهربان

با سلام و درود بیکران به شما امام عزیز که مظهر مهر و محبت الهی هستید. اینجانب فرزند کوچک شما هستم که در انتظار ظهور شما به سر می‌برم.

امام عزیزم، روزها و شب‌ها را با یاد و انتظار شما سپری می‌کنم. شما الگو و اسوه من هستید. آرزو دارم روزی فرا برسد که در سایه عدالت شما زندگی کنم. می‌دانم روزی می‌آیید و ظلم و ستم را از بین می‌برید. ای کاش زودتر ظهور کنید تا دنیا را از بی‌عدالتی و ستم پاک کنید. منتظر روزی هستم که بتوانم در خدمت شما باشم و کمکی به برپایی عدالت کنم. شما الهام‌بخش من هستید و امیدوارم روزی شایستگی خدمت به شما را پیدا کنم.

امام عزیزم، از خداوند متعال می‌خواهم که ظهور شما را نزدیک کند تا دل‌های ما را با ظهور شما شاد کند. از خداوند می‌خواهم توفیق دیدار شما را به من عطا فرماید. من اکنون در انتظارم و امیدوارم که روزی فرا برسد که بتوانم در سایه لطف و محبت شما زندگی کنم. آرزومندم روزی برسد که با رهبری شما فقر از بین برود. هیچ‌جای دنیا هیچ کودکی گرسنه نباشد. همه در صلح و آرامش زندگی کنند و جنگ نباشد. کودکان شاد باشند و بخندند.

امیدوارم این نامه کوتاه، بیانگر عشق و ارادتی باشد که نسبت به شما دارم. از خداوند می‌خواهم همیشه در سایه حمایت‌های معنوی شما باشم.

بار دیگر سلام و درود بر شما امام زمان که امید بشریت هستید.