«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سر آغاز کتاب الهی است. «بِسْمِ اللّهِ» نه تنها در ابتدای قرآن،بلکه در آغاز تمام کتاب های آسمانی بوده است. در سر لوحه ی کار و عمل همه ی انبیا «بِسْمِ اللّهِ» قرار داشت. باتوجه به اهمیت و مورد تاکید بودن «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» در این مطلب از دیبامگ قصد داریم تا راه احضار فرشته محافظ، شرح و داستانهای بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را مفصلا توضیح دهیم.
توجه: از هر گونه عمل برای احضار موکل و موارد مشابه خودداری نمایید. این مسائل مورد تایید وبسایت دیبامگ نیست.
موکل ذکر بسم الله الرحمن الرحیم
جهت احضار فرشته محافظ :
جهت ارتباط با این فرشته ملکی صبح ها ۱۰۰ بارمی گویی سبوح. قدوس رب الملائکه و الروح و عصر ها ۱۰۰ بار لا اله الله الملک الحق المبین بگوئید اگر در این مدت که تصمیم احضار را از حیوانات بخواهید بهتر است عمل کنید.
احضار ملک میمون موکل روز شنبه زحل است و او بسیار قوی و قدرتمند است و از هر توانایی و قدرتی برخوردار است در محبت و جدایی و او هر تقاضایی که شما داشته باشید اجابت می کند و از اخبار و سوالات شما ، شما را مطلع می سازد در احوال مریض و کشف دفینه و کارگشایی و احضار غایب و …..
در هنگام احضار به دور خود دایره ای بکشید و درون آن بشینید و تا آخر کار از آن خارج نشوید
دعای احضار موکل میمون
بسم الله الرحمن الرحیم
اجب ایها الملک میمون بحق یو مک السبت و دوریک زحل اجب یا میمون السحابی بحق هضم کضکم هبجیج یا نوخ فلما تجلی ربه للجبل فجعله دکا و خر موسی صعقا فلما اجب یا میمون و عجل من شرفا الجوزاء و بحق الارض و السماء ذات البروج . والیوم الموعود و بحق من یقول للشیء کن فیکون- اهفاذا حضر فعرفه بما ترید من امر فرقه او بغض او بعض او فتح کنوز و غیر ذلک
و اگر خواستید بین این عمل انصراف دهید و یا آنکه از عمل خود دست بردارید و از احضار او امتناع کنید باید حتما انصراف نامه را بخوانید
انصراف نامه موکل میمون
بسم الله الرحمن الرحیم
انصرف ایها الروج الطاهر بمواقع النجوم و انه لقشم لو تعلمون عظیم قضیت الحاجه فضلک الله بهذا الحکم من مشارق الارض و مغاربها….
منبع: سایت دعاگو
شرح بسم الله الرحمن الرحیم
شرح بسمله جزء دعا نیست ولی در ابتدای هر امری مستحب مؤکد است که بسم الله بگویند که در خبر است، کل مر ذی بال لم یبدء فیه ببسم الله الرحمن الرحیم فهو ابتر، یعنی هر کار مهمی که ابتدا به کلمه بسم الله نشود آنکار ناتمام مانده و سر این مطلب آن است که چون این کلمه مبارکه را در ابتداء کاری بخوانیم از خدا استعانت خواسته ایم، پس به یاری خدا آن کار به انجام رسد، و اگر ابتدا به این کلمه نکنیم، چون به قدرت خود مغرور شده ایم، اراده ی خدائی به تمامی همراه نباشدو آن کار ناقص ماند
و این ذکر شریف مشتمل است بر سه نام از اسماء خدا، اول الله که اسم ذات، و در معنی جامع جمیع صفات جمال و جلال می باشد، دوم رحمن که این نام خاص خدا و از متعلق عام است، که تمام نعمتهای دنیوی از حسی و معنوی به برکت این نام شریف به مؤمن و کافر و مخلوقات دیگر می رسد، سوم رحیم که در معنی عام است که بر غیر خدا هم اطلاق می شود، و از متعلق خاص است که در آخرت به برکت آن بخشایش و نعمتهای خدائی فقط به مؤمنین نائل می شود.
در مجمع البیان از حضرت رضا علیه السلام روایت می کند، که فرمود آن بسم الله الرحمن الرحیم اقرب الی اسم الله الاعظم من سواد العین الی بیاضها، یعنی بسم الله نسبت به اسم اعظم خدا نزدیکتر است از سیاهی چشم به سفیدی آن، و ابن عباس از پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلم روایت می کند که چون معلم این کلمه شریفه را به طفل یاد دهد و آن طفل آن را بر زبان جاری کند خدا آن قرائت را برای آن طفل می نویسد و گناهان پدر و مادر و معلم او را می آمرزد، و از ابن مسعود رسیده که هر که بخواهد از زبانیه های نوزده گانه جهنم نجات یابد، بسم الله را بخواند که نوزده حرف است – تا هر حرفی از آن برای او سپری از زبانیه جهنم باشد، و نیز موکلین جهنم نوزده فرشته اند که در آیه ۳۰ و سوره ی ۷۴ مدثر فرماید علیها تسعه عشر
اصل – ألحمدلله رب العالمین – و صلی الله علی سیدنا محمد نبیه و آله و سلم تسلیما – اعراب – الحمدلله. مبتدا و خبر. واللام للاختصاص و متعلق بالفعل او اسم الفاعل المقدر من افعال العموم – فالظرف مستقر، و قوله – رب العالمین، صفه للتوضیح و المدح. لان اسم الله علم للذات المستور من القلوب و الابصار. و لم یکن سبیل الی معرفه کنه ذاته فیوصف برب العالمین الذی یمکن معرفته بهذه الصفه فی الجمله. فان جمیع العوالم و اهلها مربوبه تحت ربوبیته. و قد یقال ان الرب و البر الذین هما اسمان لله. و سبیلان الی معرفته. مأتان و اثنان بحساب الابجد. و مظهر هما اعنی محمدا و علیا ایضا مأتان و اثنان. و هما مربیان کاملان فی الممکنات
و قوله و صلی الله الح جمله – فعلیه بمعنی الدعاء و قوله و سلم ایضا جمله فعلیه معطوفه علی الفعلیه قبلها، ترجمه – حمد و ستایش خداوندی را سزاست که پروردگار و مربی جهانیان است، و از خداوند درود بر پیغمبر و مهتر دین ما: محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم و بر خانواده او، و سلام خدا نیز بر ایشان باد.
بیشتر بخوانید: طریقه ختم بسم الله الرحمن الرحیم برای گرفتن حاجات
داستانهایى از بسم الله الرحمن الرحیم
داستان اول: عبدالله ابن عباس از پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم ) روایت کرده که فرمودند:
اول چیزى که جبرئیل امین آورد آن بوده که گفت : اى محمد (صلى الله علیه وآله وسلم ) بگو استعیذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم سپس گفت : بگو بسم الله الرحمن الرحیم اقرا باسم ربک الذى خلق خداوند در چند موضع مخصوصا ما را امر فرموده که شروع به هر کارى که باین نام کنیم
در سوره علق فرموده : اقرا باسم ربک الذى خلق اى پیغمبر قرآن را بنام پروردگارت بر خلق قرائت کن و در سوره انعام فرموده : و کلوا مما ذکرا اسم الله علیه ان کنتم بایاته مؤ منین . شما مومنان اگر به آیات خدا ایمان دارید از آنچه نام خدا بر آن یاد شده تناول کنید پس انسان هر کارى که مى کند باید بنام خدا شروع نماید.
داستان دوم: ابن عباس روایت کرد که حضرت رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) فرمودند: که هر گاه معلمى به کودکى امر کند که بگوید ((بسم الله الرحمن الرحیم )) خداى تعالى برات آزادى از دوزخ براى آن کودک و پدر و مادر و معلم او بنویسد. گفته اند که رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) روزى از قبرستان بقیع گذر کردند، نزدیک قبرى رسیدند به اصحاب فرمودند: عجله کنید و بگذرید، اصحاب تعجیل کردند و از آنجا گذشتند و در وقت مراجعت چون به قبرستان و آن قبر رسیدند خواستند زود بگذرند حضرت فرمودند: که عجله نکنید.
اصحاب گفتند: یا رسول الله چرا در وقت رفتن امر به عجله فرمودید، حضرت فرمودند: صاحب این قبر را عذاب مى کردند من طاقت ناله و فریاد او را نداشتم ، اکنون خداى تعالى رحمتش را شامل حال او کرد.
گفتند یا رسول الله سبب عذاب و رحمت به او چه بود؟
حضرت فرمودند: این مرد، مرد فاسقى بود که بسبب فسقش تا این ساعت اینجا معذب بود، کودکى از وى مانده بود، در این وقت او را به مکتب بردند معلم به این فرزند (بسم الله الرحمن الرحیم ) را تعلیم فرمود. و کودک آنرا بر زبان جارى نمود، خطاب به فرشتگان عذاب رسید، دست از این بنده فاسق بردارید و او را عذاب نکیند، روا نباشد که پدر را عذاب کنیم و پسرش به یاد ما باشد.
داستان سوم: حدیث مشهور فاتحه الکتاب سبع آیات احدیهن (بسم الله الرحمن الرحیم سوره حمد هفت آیه است یکى از این هفت آیه ((بسم الله الرحمن الرحیم )) که جزء فاتحه است .
از ابوهیره روایت شده که روزى با رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) در مسجد نشسته بودیم ، مردى آمد نماز خواند و گفت : اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ، الحمدلله رب العالمین رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم ) فرمودند ((یا هذا قطعت على نفسک الصلوه )) یعنى اى مرد نماز را بر خود قطع کردى و نماز را باطل ساختى ، مگر نمى دانى که (بسم الله الرحمن الرحیم ) جزء فاتحه ((سوره حمد)) است و هر کس آنرا ترک کند آیه اى از فاتحه را ترک نموده و هر کس آیه اى از آن ترک کند ((عمدا نخواند)) فاتحه را ترک نموده و هر کس فاتحه را ترک نماید نمازش باطل است .
و از طرق عامه روایت است که ابن عباس گفت : شیطان صد و سیزده آیه از مردمان ((اهل سنت )) دزدیده و آن (بسم الله الرحمن الرحیم ) است که اوائل سوره ها است .
داستان چهارم: ابو حمزه ثمالى مى گوید: به در خانه حضرت على بن الحسین علیهمالسلام آمدم ، هنگامى رسیدم که آن حضرت از خانه بیرون مى آمدند، پس فرمود،بسم الله ، آمنت بالله و توکلت على الله سپس فرمودند: اى ابا حمزه بنده چون از خانه اش بیرون آید شیطان سر راه او مى آید، همینکه ((بنده خدا)) بگوید ((بسم الله )) دو فرشته ((موکل بر او)) مى گویند ((تو)) کفایت شدى و همینکه مى گوید: ((آمنت بالله )) دو فرشته مى گویند: راهنمائى شدى ، چون بگوید: ((توکلت على الله )) دو فرشته مى گویند: نگهدارى شدى و شیاطین از او دور مى شوند، بعضى از شیاطین به بعضى دیگر مى گویند چگونه ما راه پیدا کنیم به کسى که راهنمائى و کفایت و نگهدارى شده است .
ابوحمزه مى گوید: سپس حضرت فرمودند: بار خدایا امروز آبروى من از آن تو است .
حضرت فرمودند: اى اباحمزه ، اگر تو مردم را رها کنى آنها تو را رها نمى کنند و اگر تو آنها را ترک گوئى آنها تو را ترک نگویند.
عرض کردم : پس من چه کنم ؟
حضرت فرمودند: از آبروى خود به آنها بده و آنرا براى احتیاج و نیاز خود ذخیره کن.
داستان پنجم: ابوحمزه ثمالى مى گوید: اجازه شرفیابى از حضرت باقر (علیه السلام ) خواستم ((دیدم )) حضرت نزد من بیرون آمدند و حال آنکه لب هاى حضرت حرکت مى کرد.
ابوحمزه مى گوید: به حضرت عرض کردم (آنچه مى فرمودید چه بود)
حضرت فرمودند: ((ابو حمزه ثمالى )) آیا تو متوجه شدى ؟
عرض کردم : آرى ، فدایت شوم .
حضرت فرمودند: به خدا سوگند من به کلامى تکلم کردم که هیچ کس به آن لب نگشاید جز اینکه خدا از کار دنیا و آخرتش آنچه که او را اندوهگین ساخته کفایت کند.
عرض کردم : مرا آگاه فرمائید.
حضرت فرمودند: آرى هر کس هنگامیکه از خانه اش بیرون آید و بگوید:
بسم الله حسبى الله ، توکلت على الله اللهم انى اسئلک خیر امورى کلها و اعوذبک من خزى الدنیا و عذاب الاخره . خداوند او را از آنچه اندوهگینش کرده از کارهاى دنیا و آخرتش کفایت کند.
داستان ششم: کسى که باید سجده سهو بجا آورد، بعد از سلام نماز، نیت سجده سهو کند و پیشانى را به چیزى که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید:
بسم الله و بالله و صلى الله على محمد و آل محمد و یا بگوید:
بسم الله و بالله ، اللهم صل على محمد و آل محمد ولى بهتر است بگوید:
بسم الله و بالله ، السلام علیک ایها النبى و رحمه الله و برکاته
بعد باید بنشیند و دوباره به سجده رود یکى از ذکرهایى را که گفته شد بگوید و بنشیند و بعد از خواندن تشهد، سلام بدهد.
داستان هفتم: حسن بن جهم از امام هشتم (علیه السلام ) نقل کرده که حضرت فرمودند: چون خواستى از منزل بیرون روى چه در سفر باشى و چه در سفر نباشى بگو:
بسم الله – آمنت بالله ، توکلت على الله ، ماشاء الله ، لا حول و لا قوه الا بالله اگر شیاطین با تو برخورد کردند فرشتگان به صورت آنها مى زنند و مى گویند با او چکار دارید و حال آنکه او نام خدا را برده و به او ایمان آورده و بر او توکل کرده آنها منصرف مى شوند و برمى گردند.