موکل ذکر بسم الله الرحمن الرحیم | احضار فرشته محافظ و داستان های بسم الله

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سر آغاز کتاب الهی است. «بِسْمِ اللّهِ» نه تنها در ابتدای قرآن،بلکه در آغاز تمام کتاب های آسمانی بوده است. در سر لوحه ی کار و عمل همه ی انبیا «بِسْمِ اللّهِ» قرار داشت. باتوجه به اهمیت و مورد تاکید بودن «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» در این مطلب از دیبامگ قصد داریم تا راه احضار فرشته محافظ، شرح و داستانهای بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ را مفصلا توضیح دهیم.

توجه: از هر گونه عمل برای احضار موکل و موارد مشابه خودداری نمایید. این مسائل مورد تایید وبسایت دیبامگ نیست.

موکل ذکر بسم الله الرحمن الرحیم

جهت احضار فرشته محافظ :

جهت ارتباط با این فرشته ملکی صبح ها 100 بارمی گویی سبوح. قدوس رب الملائکه و الروح و عصر ها 100 بار لا اله الله الملک الحق المبین بگوئید اگر در این مدت که تصمیم احضار را از حیوانات بخواهید بهتر است عمل کنید.

احضار ملک میمون موکل روز شنبه زحل است و او بسیار قوی و قدرتمند است و از هر توانایی و قدرتی برخوردار است در محبت و جدایی و او هر تقاضایی که شما داشته باشید اجابت می کند و از اخبار و سوالات شما ، شما را مطلع می سازد در احوال مریض و کشف دفینه و کارگشایی و احضار غایب و …..

در هنگام احضار به دور خود دایره ای بکشید و درون آن بشینید و تا آخر کار از آن خارج نشوید

دعای احضار موکل میمون

بسم الله الرحمن الرحیم

اجب ایها الملک میمون بحق یو مک السبت و دوریک زحل اجب یا میمون السحابی بحق هضم کضکم هبجیج یا نوخ فلما تجلی ربه للجبل فجعله دکا و خر موسی صعقا فلما اجب یا میمون و عجل من شرفا الجوزاء و بحق الارض و السماء ذات البروج . والیوم الموعود و بحق من یقول للشیء کن فیکون- اهفاذا حضر فعرفه بما ترید من امر فرقة او بغض او بعض او فتح کنوز و غیر ذلک

و اگر خواستید بین این عمل انصراف دهید و یا آنکه از عمل خود دست بردارید و از احضار او امتناع کنید باید حتما انصراف نامه را بخوانید

انصراف نامه موکل میمون

بسم الله الرحمن الرحیم

انصرف ایها الروج الطاهر بمواقع النجوم و انه لقشم لو تعلمون عظیم قضیت الحاجة فضلک الله بهذا الحکم من مشارق الارض و مغاربها….

منبع: سایت دعاگو

شرح بسم الله الرحمن الرحیم

شرح بسمله جزء دعا نيست ولي در ابتداي هر امري مستحب مؤکد است که بسم الله بگويند که در خبر است، کل مر ذي بال لم يبدء فيه ببسم الله الرحمن الرحيم فهو ابتر، يعني هر کار مهمي که ابتدا به کلمه بسم الله نشود آنکار ناتمام مانده و سر اين مطلب آن است که چون اين کلمه مبارکه را در ابتداء کاري بخوانيم از خدا استعانت خواسته ايم، پس به ياري خدا آن کار به انجام رسد، و اگر ابتدا به اين کلمه نکنيم، چون به قدرت خود مغرور شده ايم، اراده ي خدائي به تمامي همراه نباشدو آن کار ناقص ماند

و اين ذکر شريف مشتمل است بر سه نام از اسماء خدا، اول الله که اسم ذات، و در معني جامع جميع صفات جمال و جلال مي باشد، دوم رحمن که اين نام خاص خدا و از متعلق عام است، که تمام نعمتهاي دنيوي از حسي و معنوي به برکت اين نام شريف به مؤمن و کافر و مخلوقات ديگر مي رسد، سوم رحيم که در معني عام است که بر غير خدا هم اطلاق مي شود، و از متعلق خاص است که در آخرت به برکت آن بخشايش و نعمتهاي خدائي فقط به مؤمنين نائل مي شود.

در مجمع البيان از حضرت رضا عليه السلام روايت مي کند، که فرمود آن بسم الله الرحمن الرحيم اقرب الي اسم الله الاعظم من سواد العين الي بياضها، يعني بسم الله نسبت به اسم اعظم خدا نزديکتر است از سياهي چشم به سفيدي آن، و ابن عباس از پيغمبر صلي الله عليه و اله و سلم روايت مي کند که چون معلم اين کلمه شريفه را به طفل ياد دهد و آن طفل آن را بر زبان جاري کند خدا آن قرائت را براي آن طفل مي نويسد و گناهان پدر و مادر و معلم او را مي آمرزد، و از ابن مسعود رسيده که هر که بخواهد از زبانيه هاي نوزده گانه جهنم نجات يابد، بسم الله را بخواند که نوزده حرف است – تا هر حرفي از آن براي او سپري از زبانيه جهنم باشد، و نيز موکلين جهنم نوزده فرشته اند که در آيه 30 و سوره ي 74 مدثر فرمايد عليها تسعة عشر

اصل – ألحمدلله رب العالمين – و صلي الله علي سيدنا محمد نبيه و آله و سلم تسليما – اعراب – الحمدلله. مبتدا و خبر. واللام للاختصاص و متعلق بالفعل او اسم الفاعل المقدر من افعال العموم – فالظرف مستقر، و قوله – رب العالمين، صفه للتوضيح و المدح. لان اسم الله علم للذات المستور من القلوب و الابصار. و لم يکن سبيل الي معرفة کنه ذاته فيوصف برب العالمين الذي يمکن معرفته بهذه الصفة في الجمله. فان جميع العوالم و اهلها مربوبة تحت ربوبيته. و قد يقال ان الرب و البر الذين هما اسمان لله. و سبيلان الي معرفته. مأتان و اثنان بحساب الابجد. و مظهر هما اعني محمدا و عليا ايضا مأتان و اثنان. و هما مربيان کاملان في الممکنات

و قوله و صلي الله الح جملة – فعلية بمعني الدعاء و قوله و سلم ايضا جملة فعلية معطوفة علي الفعلية قبلها، ترجمه – حمد و ستايش خداوندي را سزاست که پروردگار و مربي جهانيان است، و از خداوند درود بر پيغمبر و مهتر دين ما: محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله و سلم و بر خانواده او، و سلام خدا نيز بر ايشان باد.

بیشتر بخوانید: طریقه ختم بسم الله الرحمن الرحیم برای گرفتن حاجات

داستانهايى از بسم الله الرحمن الرحيم

داستان اول: عبدالله ابن عباس از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم ) روايت كرده كه فرمودند:
اول چيزى كه جبرئيل امين آورد آن بوده كه گفت : اى محمد (صلى الله عليه وآله وسلم ) بگو استعيذ بالله السميع العليم من الشيطان الرجيم سپس گفت : بگو بسم الله الرحمن الرحيم اقرا باسم ربك الذى خلق خداوند در چند موضع مخصوصا ما را امر فرموده كه شروع به هر كارى كه باين نام كنيم
در سوره علق فرموده : اقرا باسم ربك الذى خلق اى پيغمبر قرآن را بنام پروردگارت بر خلق قرائت كن و در سوره انعام فرموده : و كلوا مما ذكرا اسم الله عليه ان كنتم باياته مؤ منين . شما مومنان اگر به آيات خدا ايمان داريد از آنچه نام خدا بر آن ياد شده تناول كنيد پس انسان هر كارى كه مى كند بايد بنام خدا شروع نمايد.

داستان دوم: ابن عباس روايت كرد كه حضرت رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم ) فرمودند: كه هر گاه معلمى به كودكى امر كند كه بگويد ((بسم الله الرحمن الرحيم )) خداى تعالى برات آزادى از دوزخ براى آن كودك و پدر و مادر و معلم او بنويسد. گفته اند كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم ) روزى از قبرستان بقيع گذر كردند، نزديك قبرى رسيدند به اصحاب فرمودند: عجله كنيد و بگذريد، اصحاب تعجيل كردند و از آنجا گذشتند و در وقت مراجعت چون به قبرستان و آن قبر رسيدند خواستند زود بگذرند حضرت فرمودند: كه عجله نكنيد.
اصحاب گفتند: يا رسول الله چرا در وقت رفتن امر به عجله فرموديد، حضرت فرمودند: صاحب اين قبر را عذاب مى كردند من طاقت ناله و فرياد او را نداشتم ، اكنون خداى تعالى رحمتش را شامل حال او كرد.
گفتند يا رسول الله سبب عذاب و رحمت به او چه بود؟
حضرت فرمودند: اين مرد، مرد فاسقى بود كه بسبب فسقش تا اين ساعت اينجا معذب بود، كودكى از وى مانده بود، در اين وقت او را به مكتب بردند معلم به اين فرزند (بسم الله الرحمن الرحيم ) را تعليم فرمود. و كودك آنرا بر زبان جارى نمود، خطاب به فرشتگان عذاب رسيد، دست از اين بنده فاسق برداريد و او را عذاب نكيند، روا نباشد كه پدر را عذاب كنيم و پسرش به ياد ما باشد.

داستان سوم: حديث مشهور فاتحه الكتاب سبع آيات احديهن (بسم الله الرحمن الرحيم سوره حمد هفت آيه است يكى از اين هفت آيه ((بسم الله الرحمن الرحيم )) كه جزء فاتحه است .
از ابوهيره روايت شده كه روزى با رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم ) در مسجد نشسته بوديم ، مردى آمد نماز خواند و گفت : اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ، الحمدلله رب العالمين رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم ) فرمودند ((يا هذا قطعت على نفسك الصلوه )) يعنى اى مرد نماز را بر خود قطع كردى و نماز را باطل ساختى ، مگر نمى دانى كه (بسم الله الرحمن الرحيم ) جزء فاتحه ((سوره حمد)) است و هر كس آنرا ترك كند آيه اى از فاتحه را ترك نموده و هر كس آيه اى از آن ترك كند ((عمدا نخواند)) فاتحه را ترك نموده و هر كس فاتحه را ترك نمايد نمازش باطل است .
و از طرق عامه روايت است كه ابن عباس گفت : شيطان صد و سيزده آيه از مردمان ((اهل سنت )) دزديده و آن (بسم الله الرحمن الرحيم ) است كه اوائل سوره ها است .

داستان چهارم: ابو حمزه ثمالى مى گويد: به در خانه حضرت على بن الحسين عليهمالسلام آمدم ، هنگامى رسيدم كه آن حضرت از خانه بيرون مى آمدند، پس فرمود،بسم الله ، آمنت بالله و توكلت على الله سپس فرمودند: اى ابا حمزه بنده چون از خانه اش بيرون آيد شيطان سر راه او مى آيد، همينكه ((بنده خدا)) بگويد ((بسم الله )) دو فرشته ((موكل بر او)) مى گويند ((تو)) كفايت شدى و همينكه مى گويد: ((آمنت بالله )) دو فرشته مى گويند: راهنمائى شدى ، چون بگويد: ((توكلت على الله )) دو فرشته مى گويند: نگهدارى شدى و شياطين از او دور مى شوند، بعضى از شياطين به بعضى ديگر مى گويند چگونه ما راه پيدا كنيم به كسى كه راهنمائى و كفايت و نگهدارى شده است .
ابوحمزه مى گويد: سپس حضرت فرمودند: بار خدايا امروز آبروى من از آن تو است .
حضرت فرمودند: اى اباحمزه ، اگر تو مردم را رها كنى آنها تو را رها نمى كنند و اگر تو آنها را ترك گوئى آنها تو را ترك نگويند.
عرض كردم : پس من چه كنم ؟
حضرت فرمودند: از آبروى خود به آنها بده و آنرا براى احتياج و نياز خود ذخيره كن.

داستان پنجم: ابوحمزه ثمالى مى گويد: اجازه شرفيابى از حضرت باقر (عليه السلام ) خواستم ((ديدم )) حضرت نزد من بيرون آمدند و حال آنكه لب هاى حضرت حركت مى كرد.
ابوحمزه مى گويد: به حضرت عرض كردم (آنچه مى فرموديد چه بود)
حضرت فرمودند: ((ابو حمزه ثمالى )) آيا تو متوجه شدى ؟
عرض كردم : آرى ، فدايت شوم .
حضرت فرمودند: به خدا سوگند من به كلامى تكلم كردم كه هيچ كس به آن لب نگشايد جز اينكه خدا از كار دنيا و آخرتش آنچه كه او را اندوهگين ساخته كفايت كند.
عرض كردم : مرا آگاه فرمائيد.
حضرت فرمودند: آرى هر كس هنگاميكه از خانه اش بيرون آيد و بگويد:
بسم الله حسبى الله ، توكلت على الله اللهم انى اسئلك خير امورى كلها و اعوذبك من خزى الدنيا و عذاب الاخره . خداوند او را از آنچه اندوهگينش كرده از كارهاى دنيا و آخرتش كفايت كند.

داستان ششم: كسى كه بايد سجده سهو بجا آورد، بعد از سلام نماز، نيت سجده سهو كند و پيشانى را به چيزى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و بگويد:
بسم الله و بالله و صلى الله على محمد و آل محمد و يا بگويد:
بسم الله و بالله ، اللهم صل على محمد و آل محمد ولى بهتر است بگويد:
بسم الله و بالله ، السلام عليك ايها النبى و رحمه الله و بركاته
بعد بايد بنشيند و دوباره به سجده رود يكى از ذكرهايى را كه گفته شد بگويد و بنشيند و بعد از خواندن تشهد، سلام بدهد.

داستان هفتم: حسن بن جهم از امام هشتم (عليه السلام ) نقل كرده كه حضرت فرمودند: چون خواستى از منزل بيرون روى چه در سفر باشى و چه در سفر نباشى بگو:
بسم الله – آمنت بالله ، توكلت على الله ، ماشاء الله ، لا حول و لا قوه الا بالله اگر شياطين با تو برخورد كردند فرشتگان به صورت آنها مى زنند و مى گويند با او چكار داريد و حال آنكه او نام خدا را برده و به او ايمان آورده و بر او توكل كرده آنها منصرف مى شوند و برمى گردند.