به راهبها و زاهدهایی که درعبادتگاه ها زندگی می کنند گفته می شود در جدول چیست؟

صومعه‌ها به عنوان مکان‌هایی sacred و مقدس برای زندگی و عبادت راهب‌ها و زاهدها شناخته می‌شوند. این اماکن معمولا در نقاطی دورافتاده یا کوهستانی قرار دارند تا فضایی آرام و بدون حواس پرتی برای تمرکز بر عبادت و مدیتیشن فراهم کنند. در تاریخ، صومعه‌ها نقش مهمی در حفظ دانش، فرهنگ و هنر داشته‌اند و به عنوان مراکز آموزشی نیز عمل کرده‌اند. این عبارت "صومعه" به واقعیت زندگی روحانیون اشاره دارد که سال‌ها را در گزیده‌ای از خودخواهی و تلاش برای نزدیکی به خداوند سپری می‌کنند. بسیاری از اعتقادات مذهبی تأکید دارند که زندگی در صومعه می‌تواند به افراد کمک کند تا از دنیای مادی فاصله بگیرند و به سمت دنیای روحانی حرکت کنند. زهد و پارسایی، دو اصل اصلی در زندگی در صومعه‌ها هستند و روحانیون به طور معمول قوانین سختی را رعایت می‌کنند. ارتباطات اجتماعی و زندگی خارج از صومعه تقلیل می‌یابد و توجه به دعا و مراقبه افزایش می‌یابد. این سبک زندگی نه تنها به خود فرد بلکه به جامعه‌ای که او در آن زندگی می‌کند نیز تأثیر می‌گذارد. بنابراین، صومعه‌ها نه تنها به عنوان مکان‌های عبادت، بلکه به عنوان کانون‌های فرهنگی و آموزشی نیز به شمار می‌آیند و اهمیت بسیار زیادی در تاریخ جهان دارند.