حضرت خدیجه (س)، بانوی بزرگ اسلام و همسر گرامی پیامبر اکرم (ص)، شخصیتی است که نامش همواره با فداکاری، ایثار و ایمان عجین شده است. ایشان، اولین زنی بودند که به پیامبر (ص) ایمان آوردند و با تمام وجود، در سخت‌ترین شرایط، از ایشان حمایت کردند. تاریخ وفات حضرت خدیجه (س) یکی از رویدادهای مهم در تاریخ اسلام است که یادآور مصائب و رنج‌های این بانوی بزرگوار و نقش بی‌بدیل ایشان در شکل‌گیری و گسترش اسلام می‌باشد. در این بخش از دیبامگ به بررسی تاریخ دقیق وفات ایشان در تقویم شمسی، قمری و میلادی در سال 1403 و همچنین اطلاعات تکلمیلی درباره زندگی آن حضرت از تولد تا وفات و آرامگاهش میپردازیم.
تاریخ وفات حضرت خدیجه ۱۴۰۳
تاریخ درگذشت حضرت خدیجه (س) در تقویم‌های شمسی، قمری و میلادی به شرح زیر می‌باشد:
- تاریخ دقیق وفات حضرت خدیجه (س) در تقویم شمسی برابر است با سه شنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ ، 21 /۱۲/ 1403
- تاریخ دقیق وفات حضرت خدیجه (س) در تقویم قمری برابر است با الثلاثاء ۱۰ رمضان ۱۴۴۶، 10 / 9/ 1446
- تاریخ دقیق وفات حضرت خدیجه (س) در تقویم میلادی برابر است با Tuesday – 2025 March 11 ، ۲۰۲۵-۰۳-۱۱
تاریخ دقیق وفات حضرت خدیجه در ماه رمضان
تاریخ دقیق وفات حضرت خدیجه در سال 1403 برابر با 10 رمضان 1446 است. تاریخ آغاز ماه رمضان در سال 1403 مصادف است با 12 اسفند و ماه رمضان در تعطیلات نوروز 10 فروردین به پایان می رسد، یعنی تاریخ عید فطر در ایران برابر است با دو شنبه 11 / 1 / 1404.
حضرت خدیجه (س) کیست؟
خدیجه (س)، دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزی بن قصی و از خاندان قریش، و همچنین فاطمه بنت زائده بود. سال تولد او به پانزده سال قبل از عام الفیل نسبت داده شده است.
در گزارش‌های تاریخی به مقام اجتماعی بالای او و شهرت نیکوی او در شرف و نسب اشاره شده است. ابن سیدالناس در این زمینه می‌نویسد: «او زنی شریف و با درایت بود که خداوند خیر و کرامت را برای او مقدر کرده بود. از نظر نسب در طبقه متوسط انساب عرب قرار داشت، اما دارای شرافت و ثروت فراوانی بود».
در یک روایت از پیامبر(ص)، خدیجه(س)، فاطمه(س)، مریم و آسیه به عنوان سروران زنان جهان معرفی شده‌اند. همچنین، پیامبر(ص) خدیجه(س) را همچون آسیه و مریم از زنان کامل و بهترین زنان عالم دانسته است. در متون اسلامی، خدیجه با عناوینی چون طاهره، زکیه، مرضیه، صدیقه، سیده نساء قریش، خیرالنساء و بانوی بزرگوار (کبری) شناخته می‌شود و همچنین با کنیه «ام‌المؤمنین» یاد شده است.
تمامی منابع تاریخی، خدیجه را به عنوان نخستین همسر پیامبر(ص) معرفی کرده‌اند. با این حال، زمان دقیق ازدواج این دو مشخص نیست. سن پیامبر(ص) در زمان ازدواج با خدیجه(س) بین ۲۱ تا ۳۷ سال ذکر شده است، اما آنچه مورخان به آن اعتماد دارند، ۲۵ سال است. طبق منابع موجود، خدیجه(س) خود پیشنهاد ازدواج با پیامبر(ص) را مطرح کرده است. این پیشنهاد پس از آن صورت گرفت که او با امانت‌داری محمد(ص) آشنا شد و او را به عنوان امین بر مال خود انتخاب کرد. همچنین، پس از بازگشت پیامبر(ص) از سفر تجاری به شام، غلامش مَیسَره او را با ویژگی‌های محمد(ص) آشنا کرد.
در مورد سن خدیجه (س) در زمان ازدواج با پیامبر (ص)، نظرات متفاوتی وجود دارد که از ۲۵ تا ۴۶ سال متغیر است. بسیاری از منابع، سن خدیجه (س) را در زمان ازدواج با پیامبر (ص) ۴۰ سال ذکر کرده‌اند. با این حال، روایات دیگری نیز در این زمینه موجود است. منابع تاریخی سن خدیجه (س) را در زمان ازدواج با پیامبر (ص) به ترتیب ۲۵، ۲۸، ۳۰، ۳۵، ۴۴، ۴۵ و حتی ۴۶ سال اعلام کرده‌اند.
تمامی فرزندان پیامبر(ص) به جز ابراهیم از خدیجه(س) بودند. بر اساس روایت‌های معروف، فرزندان پیامبر و خدیجه شامل شش نفر می‌شدند: دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه(س).
یشتر منابع تاریخی، وفات خدیجه(س) را در سال دهم بعثت، یعنی سه سال پیش از هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه، ثبت کرده‌اند. این منابع سن خدیجه(س) را در زمان وفات ۶۵ سال اعلام کرده‌اند.
بر اساس روایات اسلامی، پیامبر(ص) ابتدا خدیجه(س) را با ردای خود و سپس با ردای بهشتی کفن کرد و او را در قبرستان معلاة در مکه به خاک سپرد.