متن دعای روز یازدهم ماه رمضان صوتی و تصویری + ترجمه و شرح دعا

برای بهره مندی از برکات و فضائل دعای روز یازدهم، میتوانید از متن و ترجمه، صوت ، عکس و شرح دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان در این مطلب از دیبامگ استفاده کنید.

ماه رمضان، ماه نزول برکت و رحمت الهی، فرصتی مغتنم برای تزکیه نفس و تقرب به درگاه خداوند متعال است. در این ماه پرفضیلت، مسلمانان با روزه‌داری، تلاوت قرآن و انجام اعمال عبادی، سعی در تطهیر روح و روان خود دارند. ادعیه و مناجات‌های وارده در ماه رمضان، به عنوان راهنمایی برای بهره‌مندی هرچه بیشتر از این ایام، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.

دعای روز یازدهم ماه رمضان، یکی از این ادعیه است که با مضامین بلند و آموزه‌های ارزشمند خود، می‌تواند راهگشای مؤمنان در مسیر خودسازی و کمال باشد. این دعا، با تأکید بر فضائل اخلاقی و معنوی همچون نیکی و احسان و دوری از گناه و فسق، به انسان کمک می‌کند تا در جهت اصلاح نفس و بهبود روابط خود با دیگران گام بردارد.

در این مقاله از دیبامگ، ضمن ارائه متن، ترجمه و فایل صوتی و تصویری دعای روز یازدهم ماه رمضان، به شرح و تفسیر این دعا نیز خواهیم پرداخت.

متن دعای روز یازدهم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ حَبّبْ الیّ فیهِ الإحْسانَ وکَرّهْ الیّ فیهِ الفُسوقَ والعِصْیانَ وحَرّمْ علیّ فیهِ السّخَطَ والنّیرانَ بِعَوْنِکَ یا غیاثَ المُسْتغیثین.

خدایا دوست گردان به من در این روز نیکى را و نـاپسند بدار در این روز فسق و نافرمانى را و حرام کن بر من در آن خشم و سوزندگى را به یاریت اى دادرس داد خواهان.

دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان صوتی

پخش‌کننده صوت

 

⏬دانلود⏬

دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان تصویری

عکس دعای روز یازدهم ماه رمضان

شرح دعای روز یازدهم ماه رمضان

دعای روز یازدهم ماه رمضان شامل آموزه‌هایی است که بر محبت به نیکی و احسان تأکید دارد و همچنین بدی و فسق را ناپسند می‌شمارد و از دوری از خشم و آتش جهنم سخن می‌گوید.

«اللَّهُمَّ حَبِّبْ اِلَیَّ فِیهِ الْاِحْسَانَ»

خدایا، کاری کن که خوبی‌ها را دوست داشته باشم و از بدی‌ها بیزار باشم و عبادت و انجام هر کار نیکو برایم محبوب گردد. این دعا بسیار ارزشمند است، زیرا انسان را به گونه‌ای می‌سازد که از انجام کارهای نیک لذت ببرد. اگر بخواهیم کار خوبی انجام دهیم، باید آن را به صورت مخفیانه و با نیت قربت انجام دهیم.

باید به گونه‌ای زندگی کنیم که آبروی دیگران را نریزیم و در احسان، از ریاکاری دوری کنیم؛ زیرا اگر چنین کنیم، در قیامت پاداشی برای ما نخواهد بود. اگر کسی عملی نیک انجام دهد و هدفش تنها جلب رضایت خداوند متعال باشد، آنگاه می‌توانیم بگوییم که آن عمل نیک، احسانی برای رضای خداوند بوده است.

در صدقه دادن، باید از اجناس باکیفیت استفاده کنیم؛ اگر توان مالی داریم، بهترین اجناس را برای صدقه و خیرات کنار بگذاریم. یکی از بهترین کارها این است که به خویشاوندان نیازمند کمک کنیم، در حالی که برخی افراد از کمک به خانواده خود دریغ می‌کنند.

حتی آیت‌الله العظمی بروجردی (رحمة‌الله‌علیه) احتیاط می‌کردند و می‌فرمودند: اگر در شهرتان مستحق وجود دارد، ارسال فطریه به شهرهای دیگر اشکال دارد. در حدیث آمده است: «خَیرُکُم مَن اَطعَم الطَعام»  «بهترین شما کسانی هستند که غذا می‌دهند».

«وَ کَرِّهْ اِلَیَّ فِیهِ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ» به معنای «خدایا، مرا به گونه‌ای قرار ده که از فسق و معصیت بیزار شوم و از گناه کردن متنفر باشم.»

فسق و عصیان به چه معناست؟
زمانی که فردی عملی را برخلاف دستورات الهی انجام دهد، به او می‌گویند که عصیان پروردگارش را مرتکب شده است. این به معنای سرپیچی از اوامر الهی است. اگر فرد به این عمل، یعنی معصیت، ادامه دهد و بر آن اصرار ورزد، او را فاسق می‌نامند، زیرا به طور مداوم در حال ارتکاب معصیت است.

خداوند اگر در نظر انسان، گناه و معصیت و هر عمل ناپسند را زشت و منفور سازد، آن فرد به حقیقت هدایت یافته و به مسیر سعادت دست خواهد یافت.

نتیجه دوری از فسق و معصیت الهی: خداوند در قرآن می‌فرماید: «وَ کَرَّهَ اِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ اُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُون» به این معنا که «خداوند کفر و فسق و معصیت را در نظرتان زشت و منفور ساخت و اینان به حقیقت اهل صواب و هدایت‌اند.» از این آیه می‌توان دریافت که اگر خداوند در نظر فردی گناه و معصیت را زشت و منفور سازد، آن فرد به حقیقت هدایت یافته است.

«وَ حَرِّمْ عَلَیَّ فِیهِ السَّخَطَ وَ النِّیرَانَ» به معنای «خدایا، غضب و آتش خود را بر من حرام کن» است. خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: (وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ)  «از خداوند بترسید و تقوای او را رعایت کنید و بدانید که خداوند عذابش بسیار سخت است.»

کسانی که تقوای الهی را پیشه کرده و از گناهان و نافرمانی‌ها دوری می‌کنند، از عذاب الهی در امان خواهند بود و آتش دوزخ بر آنان حرام است. این عذاب و عقاب الهی شامل حال کسانی می‌شود که به معصیت و نافرمانی از دستورات خدا مشغولند و شکر نعمت‌های او را به جا نمی‌آورند، به گونه‌ای که خداوند از آنان راضی نیست. چنانکه در قرآن آمده است: (مَّا یَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِکُمْ اِن شَکَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَکَانَ اللّهُ شَاکِرًا عَلِیمًا) «اگر شما شکرگزار نعمت‌های خداوند باشید و به او ایمان بیاورید، خداوند چه نیازی به عذاب شما دارد؟ زیرا خداوند شکر شما را می‌پذیرد و به خوبی بر اعمال بندگانش آگاه است.»

بنابراین، با توجه به این آیه، کسانی که از عذاب الهی در امانند و آتش دوزخ بر آنان حرام است، افرادی هستند که تقوای الهی را رعایت کرده و از گناهان دوری می‌کنند.

در روایتی آمده است که اگر شما یک قدم به سوی خداوند بردارید، او با شتاب به سمت شما می‌آید؛ بنابراین نباید ناامید باشیم. اما برای مشاهده‌ی امدادهای الهی، لازم است که ابتدا یک قدم به سوی او برداریم.

«بِعَوْنِکَ» خدایا، من این دعاها را از تو خواسته‌ام، اما بدون کمک تو نمی‌توانم به این ویژگی‌ها دست یابم و این مسائل بدون یاری تو تحقق نمی‌یابند.

در روایتی دیگر نیز آمده است که اگر شما یک قدم به سوی او بردارید، خداوند با شتاب به سمت شما می‌آید؛ پس نباید ناامید باشیم و باید ابتدا قدمی به سوی او برداریم تا بتوانیم امدادهای الهی را مشاهده کنیم.

«یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِین» ای خدایی که هر کس به تو بگوید «الهی، پناهم بده»، تو او را پناه می‌دهی.

نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید