کنایه، این هنر گفتن ناگفتهها، از دیرباز در ادبیات فارسی جایگاهی ویژه داشته است. شاعران و نویسندگان زیرک، از فردوسی و سعدی تا پروین اعتصامی و اخوان ثالث، با تیغ برّان کنایه، زخمهای جامعه را نشانه گرفتهاند و گاه در هیئت شوخی، گاه در قالب شکایت، از نابسامانیها و نادرستیهای روزگار خود سخن گفتهاند.
کنایهدارنویسی تنها بازی با واژهها نیست؛ هنر بیان معنا در سایه سکوت است. این ژانر ادبی، مرزی باریک میان طنز و تراژدی میپیماید و مخاطب را میان خنده و اندیشه معلق نگه میدارد. در دنیای امروز نیز کنایه، همچون سلاحی فرهنگی، به دست شاعران و طنزپردازانی افتاده که در برابر سنگینی واقعیتهای اجتماعی، سیاسی یا حتی شخصی، واکنشی هنرمندانه نشان میدهند.
شعر و متن کنایه دار، همچون آیینهای موجدار و رازآلود، تصویری ناتمام از حقیقت را پیش چشم مخاطب میگذارد؛ تصویری که نه آشکارا میخنداند و نه صریحا میگریاند، بلکه در لفافه کلماتی ظریف و چندپهلو، طنزی تلخ یا نگاهی انتقادی را بیان میکند.

شعر و متن کنایه دار
پشت هر شعار درخشان، سایهای از همان دروغ دیروز خوابیده است
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شبکههای اجتماعی: جایی که همه دروغهایشان را رایگان پست میکنند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام
نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
آدمهای کوچک، دنیا را آنقدر کوچک میکنند که در جیبشان جا بگیرد
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اخلاق آنقدر مد شد که همه با دزدی آن، استایل میسازند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من یک شب از تو دور شدم، سوختم ز غم
خورشید از فراق تو هر شب چه میکند؟
به بعضیام باید گفت
نمیخواد ریشاتو درست کنی،
ریشهت رو درست کن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
همیشه بدترین ضربهها رو خوبترینها میخورن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من از دلبستگیهای تو با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود عاشقتر از مایی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اینقدری که آدما به نبودنت عادت میکنن، با بودنت کنار نمیان
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
آرامشی که الان دارم
مدیون انتظاریه
که دیگه از کسی ندارم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
کاش میشد شیشه غم را شکست
دل به دست آورد، نه اینکه دل شکست
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
گاهی وقتا اونقدر حرف داری که فقط سکوت میکنی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
مسواک هم شعورش میرسه که باید مال یه نفر باشه ولی بعضیا نه!
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دیگران بر تو نخواهند نوشت
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
– تو چرا انقد زود همه رو میبخشی؟
+ چون انقدر خستم از همه چیز که حوصله ناراحت شدن ندارم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یه سریا هم هستن که وجود دارن اما وجودشو ندارن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
پرده مردم دریدن عیب خود بنمودن است
عیب خود میپوشد از چشم خلایق عیبپوش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
خوشبخت زندگی کردن
بزرگترین انتقام از اوناییه که لیاقتت رو نداشتن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
خوبی کردن به بعضیا مثل آب دادن به گلای مصنوعیه
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
باشد که چو وابینی خیر تو در این باشد
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یه سریام هستن وانمود میکنن نسبت به ما بیخیالن
اما هرشب پروفایل ما رو چک میکنن بعد میخوابن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
احمقانهترین رفتار مال وقتیه که دلت تنگ شده
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ریشه نخل کهنسال از جوان افزونتر است
بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ﺍﻃﺮﺍﻓﯿﺎﻧﺘ رﻮ ﺑﺸﻨﺎﺱ ﻭ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﻦ
ﺧﻮﺩﯾﺎ ﻧﺨﻮﺩﯾﺎ بیخودیا
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من حوصله خودمم ندارم، تو که دیگه بچه مردمی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
بر لبم کس خندهای هرگز مدید الا مگر
در میان گریه بر احوال خود خندیده ام
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
به بعضیا باید گفت
این حرفا مال تو نیست
ببر بذار سر جاش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یه حرفایی هست که قشنگترین جواب واسشون سکوته
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من هجر یار دیدهام و باز زندهام
این شرط عاشقی نبود، خاک بر سرم!
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اگه میخوای آرامش رو از خـودت بگیری
دلبسته آدمـای بی لیاقت شو
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یه وقتایی به خودت میای و میبینی بدتر از اونایی شدی که ازشون بدت میومد
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
هر کجا کردم محبت، غرق محنت شد دلم
یا من این حکمت ندانم، یا محبت باب نیست
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
به بعضیا باس گفت
خوبه دنیای مجازی هست!
وگرنه تو کجا میخواستی کلاس بذاری؟!
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
جلوی کوه داد بزنی: محبت
برمیگردد: محبت
تو از سنگم کمتری؟
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
از دشمنان برند شکایت به پیش دوست
چون دوست دشمن است، شکایت کجا بریم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
فقط من یکیم
که باهمه یکیم
فقط شرمنده جاهای خوبشو تکیم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
محبتزیادی، سگ رو هم هار میکنه چه برسه به آدما
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
خنده رسوا مینماید پسته بی مغز را
چون نداری مایه، از لاف سخن خاموش باش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
آماده دریدنم
دندان نشانم بدهی
قلبت را پاره خواهم کرد
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
امیدوارم کارما قبل از من به صورتت سیلی بزنه
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من از بیگانگان دیگر ننالم
که بامن هرچه کرد آن آشنا کرد
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
برای دیگران بودی
و برای دیگران هم ماندی
و من با بغض میگویم
خلایق هرچه لایق
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
من اگه مثل خیلیا بودم
الان با خیلیا بودم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه میپنداشتیم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
هر چقدم به خودت برسی
باز به من نمیرسی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
واسه بعضیا دلسوزی نکنین
چون به موقعش بد میسوزین!
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ز نامردان علاج درد خود جستن، بدان ماند
که خار از پا برون آرد کسی، با نیش عقربها
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
برای پرورش یه گرگ فقط کافیه ساده باشی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
بترس از دختری که پدرش اولین کسی بوده که دلش رو شکسته
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
وحشت ما کم نگردد ز اجتماع دوستان
چون الف با هر چه پیوندیم تنهاییم ما
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
به بعضیا باس گفت:
خوبه دنیای مجازی هست
وگرنه تو کجا میخواستی کلاس بذاری
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
در دیبامگ بیشتر بخوانید: جملات مخ زنی خنده دار | ۸۰ جمله ناب و جدید واسه مخ زدن کراش
چرا همیشه آدمای دوزاری برامون گرون تموم میشن؟
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شد عمر تمام و، ناتمامیم هنوز
صدبار بسوختیم و خامیم هنوز
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شیرها خود را نگران نظر گوسفندان نمیدانند.
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
مشکل از خود ماست
واسه کسی که یه قدم واسمون برمیداره
دو کیلومتر پیاده میریم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
دشمن دوست نما را نتوان کرد علاج
شاخه را مرغ چه داند که قفس خواهد شد؟
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
نمیخواهم بعد از مرگم به احترامم یک دقیقه سکوت کنی!
اکنون که زبانت نیش دارد؛ دهنت را ببند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
به بعضیا باس گفت:
مشتی این دله
مزرعه که نیست
هی شخمش میزنی لعنتی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
بس که بد میگذرد زندگی اهل جهان
مردم از عمر چو سالی گذرد عید کنند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
دنیا از وقتی مهربونا احمق فرض شدند، دیگه جای زندگی نبود
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
دوستان دروغی مانند سایهها هستند
شما را در آفتاب دنبال میکنند
اما شما را در تاریکی رها میکنند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شرمنده از آنیم، که در روز مکافات
اندر خور عفو تو، نکردیم گناهی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
آدمها گاهی اوقات خیلی زودتر از وقتی دفن میشوند، میمیرند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
منو خودی زد رفیق…
کاش میشد بگم از حریف خوردم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
پای ما لنگست و منزل، چون بهشت
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
تو یه مرد نشونم بده، من خودم میرم زنش میشم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
روزگاریست که آدمها فقط سقف مشترک دارند
نه دل مشترک!
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
دانی چرا کنند نهان گنج زیر خاک؟
یعنی که خاک بر سر اسباب دنیوی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
باطری موبایل من، ماندگاریاش از بعضی رابطهها بیشتر است
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
حکایتها که بعد از من تو خواهی گفت با خاکم
کنون تا زندهام بینی، بگو با جان غمناکم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یکی از سختترین کارها باز کردن صحبت با کسیه که قدیما باهاش صمیمی بودی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
زخمهایم به طعنه میگویند:
دوستانت چقدر بانمکاند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود؟
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
با دیدن رابطههای امروزی، تنهایی دلچسبتر است
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ما کدورت به دل نمیگیریم، بجاش یهو بیخیال میشیم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
ورنه هرکس وقت سیری پیش سگ نان افکند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
قسمت نشد دستتو بگیرم
ولی روزای آخر
خوب مچتو گرفتم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
حالم را لکلک بال شکسته میفهمد که میماند و تماشا میکند کوچ جفتش را
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شیشه با سنگ نمیسازد و مشتاقی بین
با دل سنگ تو دارد، چه مدارا دل من
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﺩﻡﻫﺎ
ﻛﺎﻓﯿﺴﺖ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﻣﯿﻠﺸﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﯽ
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
شهر از بالا قشنگه، آدما از دور
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
صد حيف كه ما پير جهانديده نبوديم
روزی كه رسيديم، به ايام جواني
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
بعضیا علاوه بر اینکه آدم نیستن
آدم بشو هم نیستن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یه دنده نباش، دنده یک باش؛ سنگین
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
نشستم پای هر بی ریشهای، از پای افتادم
به گلدان بدون گل، نباید آب میدادم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
نسلی هستیم که دوستت دارمها رو نگفتیم
تایپ کردیم فرستادیم برای کسایی که لیاقتشو نداشتند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
مهربونیمو
با
ضعفم
اشتباه نگیر
سرد بشم
حتی اگه خودتو آتیش بزنی
گرم نمیشم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
از وسعت تنهاییام آن قدر بگویم
تنها کس من بودی و من هیچ کس تو
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
تظاهر به کسی که نیستی نکن
نسخه اصلی خودت باش
به جای اینکه نسخه جعلی یکی دیگه باشی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اگه بخوای با من بپّری
نباید از ارتفاع بترسی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
درد دارد که ندانند و قضاوت بکنند
آه از مردم این شهر که ظاهر بینند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
بعضیا هیچوقت گرسنه نمیمونن
چون همیشه حسرت ما رو میخورن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
آنچه عقاب داخل قفس را پیر میکند، غم قفس نیست
پرواز کلاغهای بیسروپاست
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اونی که از من گذشت واسه من درگذشت
پس روحش شاد و یادش فراموش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
زیادی که خودتو دست پایین بگیری
میفتی زیر پای کسی که یه روز به اوج رسوندیش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
پر طاووس قشنگ است، به کرکس ندهند
معرفت بار گرانیست، به هرکس ندهند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
از اینکه بعضیا نمیان سمتت ناراحت نشو، ایراد از تو نیست
مگس هیچوقت سمت گل نمیره
همیشه میره سمت یه چیزی مث خودش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
یادت باشه
وقتی که داری گندهتر از دهنت حرف میزنی
منتظر جر خوردن دهنتم باش
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
حرف است فراوان و دگر حوصلهای نیست
از بغض عمیق به گلویم گلهای نیست
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اگه مسابقات پرتاب خنجر از پشت داشتیم
نصف رفقای من در سطح بینالمللی
واسه کشورمون افتخار آفرینی میکردند
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
خیالبافیای بیش نبود آدم بودنت
خودم را گول میزدم که در حد منی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
گفت تا امروز دیدی من دلی را بشکنم؟
بغض کردم، خود خوری کردم، نگفتم بارها
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
کلکسیونی دارم از خنجرها
روی تیزترینش نوشته: هدیه بهترین رفیقم
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
کافیست جای زخمت را بلد باشند
آنگاه از اعلاترین نمک برایت مرهم میسازند
همانهایی که از جان برایشان مایه میگذاشتی
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
این قلب ترک خورده من بند به مو بود
من عاشق او بودم و او عاشق او بود
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
ارتفاع چشمم خیلی زیاده
آدمایی که ازش افتادن
دیگه هیچوقت دیده نشدن
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
وقتی به عقب برمیگردی
متوجه میشی که جای بعضیا الان
نه تنها تو زندگیت خالی نیست
که همون موقع هم زیادی بوده
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
از نمک نشناسها، آزار دیدن سخت نیست
درد دارد خوردن زخم از نمک پروردهای
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
به جای انگلیسی و آلمانی و فرانسه، برید زبون آدم زبون نفهم یاد بگیرید
درسته سختتره، ولی این روزا کاربردیتره
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اونی که لیاقت مارو نداره خب نداره دیگه
غصه کم سعادتیه مردم رو هم ما بخوریم؟
☆☆☆✽☆✽☆☆☆
اگر از خواندن این مطلب لذت بردید، با نوشتههای جالب متنهای ضد حال به دخترها و متنهای خاص و سنگین در دیبامگ با شما هستیم.
لطفا نظرات و پیشنهادات خود درباره این مطلب را از طریق بخش “دیدگاه” با ما و خوانندگان محترم مجله اینترنتی دیبامگ به اشتراک بگذارید.