چه کسی در توصیف چهره پیامبر مهارت داشت؟ راوی زیبایی پیامبر (ص) که بود و سرانجامش چه شد؟

در میان یاران و اصحاب پیامبر اسلام (ص)، نام برخی به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فردشان در تاریخ ثبت شده است. هند بن ابی هاله یکی از این افراد است. توصیفات او از پیامبر چنان زیبا و کامل است که به منبعی ارزشمند برای دوستداران سیره‌ نبوی تبدیل شده است.

هند بن ابی هاله، یکی از صحابه برجسته پیامبر اسلام (ص)، به دلیل توصیفات دقیق و زیبایش از چهره، اخلاق و رفتار پیامبر اکرم (ص) در تاریخ اسلام به یادگار مانده است. او که ربیب پیامبر و برادر مادری حضرت فاطمه (س) بود، در خانه پیامبر پرورش یافت و به همین دلیل، یکی از قابل‌اعتمادترین راویان ویژگی‌های ظاهری و شخصیتی ایشان به شمار می‌آید.

هند بن ابی هاله کیست؟

هند بن ابی هاله فرزند حضرت خدیجه کبری (س)، همسر پیامبر، از همسر پیشینش، ابوهاله هند بن النباش بود. از این رو، او را «هند بن خدیجه» نیز نامیده‌اند و در برخی منابع به عنوان برادر مادری حضرت فاطمه (س) و دایی حسنین (ع) معرفی شده است. این پیوند خانوادگی نزدیک، به او فرصت داد تا از نزدیک با پیامبر (ص) زندگی کند و جزئیات دقیق رفتار و منش ایشان را مشاهده و روایت کند.

هند بن ابی هاله چگونه پیامبر را توصیف میکرد؟

مشهورترین ویژگی هند بن ابی هاله، مهارت بی‌نظیر او در توصیف پیامبر (ص) است. او با زبانی فصیح و گویا، ویژگی‌های ظاهری پیامبر را به نحوی دقیق و جذاب بیان کرده است که این توصیفات به یک منبع مهم برای شناخت شمایل ایشان تبدیل شده‌اند. روایتی که در آن امام حسن مجتبی (ع) از دایی خود، هند، می‌خواهد تا پیامبر (ص) را برایش توصیف کند، نمونه‌ای ماندگار از این مهارت است. توصیف او چهره‌ای زیبا، با هیبت و در عین حال، بسیار مهربان از پیامبر ترسیم می‌کند.

شرح توصیف هند بن ابی‌هاله: 
  • چهره و ابهت: پیامبر (ص) در دیده ها با عظمت و در دل ها با مهابت دیده می‌شدند.
  • جثه و موها: قامتش رسا بود و موهایش نه پیچیده و نه افتاده بود.
  • رنگ و پیشانی: رنگ چهره‌اش سفید و روشن بود و پیشانی گشاده‌ای داشت.
  • ابروها: ابروانش پرمو، کمانی و از هم گشاده بودند.
  • بینی: در وسط بینی برآمدگی داشت.
  • چشم‌ها و گونه‌ها: سیاهی چشمش شدید و گونه‌هایش نرم و کم گوشت بود.
  • دندان‌ها: دندان‌هایش باریک و اندامش معتدل بود.

نحوه شهادت هند بن ابی هاله

هند بن ابی هاله از اصحاب وفادار پیامبر (ص) بود و در غزوات مهمی مانند بدر و احد در کنار ایشان حضور داشت. پس از رحلت پیامبر، او از یاران نزدیک امام علی (ع) شد و در رکاب ایشان جنگید. او در جنگ جمل در سال ۳۶ هجری، در حالی که در سپاه امیرالمؤمنین (ع) حضور داشت، به شهادت رسید. جایگاه او نزد امام علی (ع) چنان رفیع بود که در نامه‌ای به خواهرش، از هند به عنوان یکی از شهدای بزرگ سپاهش یاد کرد و برای او طلب رحمت نمود.

نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید