تهران کلانشهری است که هیچ شباهتی به گذشته خودش ندارد. کافی است کمی در آن قدم گذارید تا بفهمید که معنای شلوغی و آلودگی چیست. باغ شهری که روزگاری پر از درختان پربار و جوان بود امروز به شهری میلیونی تبدیل شده است. از زمانی که قاجارها این شهرها به عنوان مرکز کشور برگزیدند شکل و روی تهران هم تغییر کرد. اگر شما هم مانند من از علاقهمندان به مقایسه اماکن مختلف تهران در گذشته با ظاهر کنونیشان هستید همراه ما باشید.
این تصاویر توسط برنا قاسمی به زیبایی هر چه تمام تر ثبت شده است.
مقایسه تصویری تهران قدیم و جدید
تهران قدیم را برخلاف امروز، به آب و هوای خوب میشناختند. روستای کوچکی میان ری و شمیران که بهتدریج گسترش پیدا کرد و به شهر تبدیل شد و در نهایت بهعنوان پایتخت ایرانزمین آن را برگزیدند. تهران قبل از تبدیل شدن به پایتخت، از چهارسو به چهار امامزاده محدود میشد. امامزاده یحیی در شمال شرق، امامزاده زید در شمال غرب، امامزاده سید ناصرالدین در جنوب غرب و امامزاده سید اسماعیل در جنوب شرق، محدوده روستای بزرگ تهران را در آغاز سده ۹ هجری مشخص میکردند.
در زمان فتحعلیشاه قاجار، ظاهر تهران با ساخت عمارتهای سلطنتی متعدد در محدوده کاخ گلستان، باغهای سلطنتی مانند نگارستان و لاله زار، احداث چند رشته قنات به جهت تامین آب و گسترش بازار تهران، بهسمت آبادانی و تمدن نزدیک شد.
دروازه شمیران سال ۱۳۱۲
دروازه شمیران یکی از دروازههای شمالی تهران و مسیر عبور تهران به شمیرانات بوده است. دروازه شمیران جدید به دستور ناصرالدینشاه در انتهای جنوبی پل چوبی ساخته شد.
ساختمان تلگرافخانه ۱۳۱۵ (ساختمان مخابرات کنونی)
ساختمان تلگرافخانه که هیچ شباهتی به ساختمان کنونی ندارد، در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در میدان توپخانه ساخته شد. اما بعد از سالها این بنا تخریب و ساختمان ۱۴ طبقه مخابرات کنونی ساخته شد.
خیابان ولیعصر سال ۱۳۱۰ (روبروی پارک ملت)
خیابان ولیعصر تهران با طول ۱۷/۹ کیلومتر بلندترین خیابان خاورمیانه است. این خیابان که از میدان راهآهن شروع و تا میدان تجریش ادامه پیدا میکند، در میان درختان واقع شده و یکی از زیباترین خیابانها نیز به شمار میرود. این خیابان در زمان رضاشاه ساخته شد و در آن زمان به خیابان پهلوی خوانده میشد. بعد از آن به خیابان مقدس و امروز به خیابان ولیعصر خوانده میشود.
بیشتر بخوانید: خیابان ولیعصر تهران در گذر تاریخ به روایت تصویر؛ از دوران پهلوی تا علیرضا زاکانی
میدان تجریش سال ۱۳۱۰
تجرش در گذشته، طجرشت خوانده میشد. میدان تجریش در شهرستان شمیرانات از گذشتههای دور پررونق و شلوغ بود. جال است بدانید در گذشتههای دور مردم تجریش به زبان تاتی صحبت میکردند که هنوز برخی به آن آشنایی دارند.
سردر باغ ملی ۱۳۰۵
سردر باغ ملی قبل از برج آزادی نماد شهر تهران بود. این اثر به جا مانده از دوران قاجار هنوز چشم هر بینندهای را خیره میکند.
میدان فردوسی سال ۱۳۴۵
میدان فردوسی هنوز هم یکی از میادین مهم شهر به شمار میرود. وزارت آموزش و پرورش، دانشکده کامپیوتر، دانشکده علوم سیاسی، بوستان فردوس، بیمارستان، دادگستری و… در نزدیکی این میدان قرار دارد. حتما گذارتان به این میدان خورده است؛ بد نیست شکل قدیمی آن را در این تصویر ببینید.
دروازه دولت ۱۳۱۲
دروازه دولت امروز شباهتی به محله دولت، یکی از محلههای قدیمی تهران ندارد.
بلدیه تهران سال ۱۳۱۰
موسیو گاسپار ایپکیان، شهردار ارمنی در میانههای سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۲ دستور ساخت عمارت بلدیه را داد. این عمارت که در ضلع شمالی میدان توپخانه (میدان سپه) ساخته شد امروز اثری از آن دیده نمیشود.
خیابان لالهزار ۱۳۳۵
خیابان قدیمی لالهزار، روزگاری نماد نوگرایی و هنر مدرن و شانزه لیزه تهران بود. یکی از خیابانهای مهم و مرکزی شهر که بسیاری از تتاترها، رستورانها، سینماها، خیاطخانهها و فروشگاههای معروف در این خیابان قرار داشتند. ناصرالدینشاه بعد از بازگشت از سفر اول فرنگستان دستور ساخت خیابان لالهزار را داد.
با دیدن این تصاویر قدیمی چه احساسی به شما دست میدهد؟ لطفا نظرات و پیشنهادات خود را در انتهای همین مطلب با ما به اشتراک گذارید.
منبع: دالاهو