علی ربیعی در سال ۱۳۳۴ در جنوب شهر تهران به دنیا آمده و پیش از انقلاب تکنیسین کارخانه «جنرال موتورز» بوده است. وی از دولت خاتمی تا روحانی سمت های اجرایی مهمی را در دستگاه اجرایی داشته است. جزئیات بیشتری درباره زندگی خصوصی، فعالیت های سیاسی و علمی وی در این مقاله از دیبامگ بخوانید.
بیوگرافی علی ربیعی
علی ربیعی در سال ۱۳۳۴ در جنوب شهر تهران به دنیا آمده و پیش از انقلاب تکنیسین کارخانه «جنرال موتورز» بوده است. او در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و دارای چهار فرزند می‌باشد. همسر وی به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در سال ۱۳۸۵ و فرزند آخر وی به نام محمدجواد، در سال ۱۳۸۶ درگذشتند.
در سالهای نخست انقلاب ۱۳۵۷، نمایندهٔ کارگران و عضو شورای عالی کار بود. ربیعی مسئول شاخهٔ کارگری حزب جمهوری اسلامی در دههٔ ۱۳۶۰ و عضو شورای مرکزی خانهٔ کارگر از بدو تأسیس تا امروز است
وی پس از انقلاب تحصیلات خود را در رشته مدیریت تا مقطع دکترا ادامه داد. ابتدا از دانشگاه تهران لیسانس مدیریت دولتی خود را دریافت کرد و پس از آن فوق لیسانس مدیریت فرهنگی (علوم اجتماعی) را از دانشگاه علامه طباطبایی اخد کرد.
ربیعی همچنین دارای مدرک دکترای تخصصی PHD مدیریت استراتژیک است. وی مدرس دانشگاه تهران، عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، محقق و نویسنده در حوزه جامعه شناسی سیاسی و مدیریت و مشاور اجتماعی رییس جمهور طی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ می‌باشد.
ربیعی افزون‌بر فعالیت‌های صنفی کارگری، به دلیل نیاز مقطع انقلاب، همراه با عده‌ای از دوستان هم محله‌ای خود جذب نهادهای انقلابی شده و به سپاه پاسداران می‌پیوندد. وی در دوران جنگ ایران-عراق ۶۵ ماه حضور در جبهه‌های غرب را در کارنامهٔ خویش دارد. پس از آن به وزارت اطلاعات می‌رود.
وی مشاور اجتماعی سید محمد خاتمی در دوره ۸ ساله ریاست جمهوری وی بوده‌است.
ربیعی مرداد سال ۱۳۹۲ به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارتخانه کار و امور اجتماعی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا (اخذ شده ۲۸۴ رای/ موافق: ۱۶۳ رای؛ مخالف: ۱۰۰ رأی؛ ممتنع: ۲۱ رأی) از مجلس رای اعتماد گرفت و به عنوان وزیر کار مشغول به فعالیت شد. علی ربیعی در دولت دوازدهم نیز به عنوان وزیر کار و امور اجتماعی انتخاب شد.
حضور ربیعی در دولت دوم روحانی نیز به عنوان وزیر کار ادامه پیدا کرد. او در ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ مورد استیضاح مجلس دهم قرار گرفت ولی برکنار نشد. اما در نهایت برای سومین بار در کم‌تر از یک سال، در ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ و با ۱۲۹ رأی موافق استیضاح و ۱۱۱ مخالف و ۳ ممتنع از این سمت برکنار شد.
سوابق هیات علمی:
عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور در مرتبه استادیار
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی کار در مرتبه استادیار
سوابق تدریس:
تدریس در مقطع دکترا و کارشناسی ارشد دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران.
تدریس در مقطع کارشناسی ارشد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، گروه ارتباطات.
تدریس در دانشکده اطلاعات مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد.
تدریس در دانشگاه کیش، مقطع کارشناسی ارشد در رشته روابط بین‌الملل.
تدریس در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات – گروه ارتباطات.
تدریس در دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی دانشگاه پیام نور.
تدریس در موسسه آموزش عالی کار در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد.
تدریس در دانشگاه پیام نور واحد تهران غرب در مقطع کارشناسی ارشد.
تالیفات:
تالیف کتاب جامعه‌شناسی تحولات ارزشی درایران (چاپ اول به اتمام رسیده‌است).
تالیف کتاب (زنده باد فساد) جامعه‌شناسی سیاسی فساد در دولتهای جهان سوم. چاپ ششم. سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
تالیف کتاب مطالعات امنیت ملی. مقدمه‌ای برنظریان امنیت ملی درجهان سوم. چاپ چهارم. دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
تالیف کتاب معمای دولت مدنی. توسعه و امنیت درکشورهای جهان سوم. موسسه تحقیقات و علوم انسانی ۱۳۸۶.
مسئولیت‌های علمی و پژوهشی و اجرایی:
مشاور مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام از۱۳۷۴ تاکنون ادامه دارد.
عضو شورای سیاستگذاری مرکز بررسیهای راهبردی ریاست جمهوری با حکم رئیس جمهور تامرداد ۱۳۸۴.
رئیس موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی از سال ۱۳۶۸تا۱۳۷۳.
عضو کمیته‌های فنی پروژه‌های تحقیقاتی در مرکز تحقیقات استراتژیک.
عضو هیات موسس و عضو هیات مدیره موسسه «فرهنگ و تمدن ایران زمین» از ۱۳۸۴.
مشاور رئیس جمهور تا مرداد ۱۳۸۴.
دبیر ستاد ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد تا مرداد ۱۳۸۴.
عضو شورای عالی کار از سال ۱۳۵۸تا۱۳۶۰.
صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه کارو کارگر ۱۳۷۵تا ۱۳۷۹.
معاون وزیر اطلاعات در زمان تصدی آقایان ری شهری و فلاحیان تا سال ۱۳۷۴
مسئول اطلاعات سپاه در استانهای شمالی ایران
مسئول اطلاعات استان آذربایجان شرقی
عضو کمیته پیگیری قتلهای زنجیره‌ای
رئیس دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی
مسئول اجرایی شورای عالی امنیت ملی از ۷۴ تا ۸۴
در دیبامگ بخوانید: عبدالرضا فولادوند کیست؟ بیوگرافی+ حواشی دوران مدیریت کل آموزش و پرورش تهران
فعالیت های سیاسی:
سخنگوی دولت در دولت دوازدهم – از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دولتهای یازدهم و دوازدهم – بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷
مشاور اجتماعی و فرهنگی رئیس‌جمهور، سید محمد خاتمی – از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹
مسئولیت اجرایی و مسئولیت کمیتهٔ تبلیغات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی – از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴
معاون حقوقی و پارلمانی وزارت اطلاعات – از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ (در دورهٔ وزارت محمد ری‌شهری و علی فلاحیان)
مسئول شاخهٔ کارگری حزب جمهوری اسلامی – دههٔ ۱۳۶۰
نمایندهٔ کارگران و عضو شورای عالی کار – ۱۳۵۷
وی در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) از اعضای اصلی ستاد میرحسین موسوی (از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات بود. بود که پس از اعلام نهایی نتایج انتخابات، موضعِ خاصی علیه برنده انتخابات نگرفت و به نتیجه تمکین کرد.
ربیعی در زمان تصدی دبیر شورای عالی امنیت ملی توسط حسن روحانی مسئول اجرایی دبیرخانه و ریاست کمیتهٔ سیاستگذاری تبلیغات و کمیتهٔ امنیت داخلی شورای عالی امنیت ملی را عهده‌دار بود.
واکنش علی ربیعی به فایل صوتی لو رفته از ظریف:
افشای فایل صوتی مصاحبه سعید لیلاز عضو حزب کارگزاران با محمدجواد ظریف واکنش های زیادی در پی داشت.
در همین راستا، علی ربیعی سخنگوی دولت دوازدهم در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
به نظر من در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری (سال۱۴۰۰)، لو رفتن فایل مصاحبه ظریف، بخشی از طراحی انجام شده‌ای بود که سیاست خارجی از معادله رفتار رأی‌دهندگی خارج شود.
اساسا علاوه بر از میدان به در کردن ظریف ، از تأثیرگذاری در انتخابات و ایجاد فضای دوگانه میدان و دیپلماسی، کاستن از انگیزه رأی‌دهی برای حل مسائل خارجی را هدف گرفته بود که بالطبع کمبود مشارکت را هم در پی می‌داشت.
به نظرم، لو رفتن این فایل، بخشی از سناریوی کاستن از تأثیر سیاست خارجی بر انتخابات و همچنین بیرون راندن تفکر برجامی و به خصوص خنثی کردن نوع تاثیری بود که می‌توانست برجا بگذارد.
