هادی خانیکی درسال ۱۳۳۰ در روستای خانیک از توابع شهرستان گناباد متولد شد. وی روزنامهنگار، کارشناس رسانه و از استادان سرشناس در رشتهٔ ارتباطات است. این استاد دانشگاه علامه طباطبایی عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران نیز میباشد. درباره هادی خانیکی و رزومه علمی و اجرایی وی در دیبامگ بخوانید.
بیوگرافی هادی خانیکی:
هادی خانیکی در سال ۱۳۳۰ در شهر گناباد استان خراسان به دنیا آمد.وی در سال ۱۳۴۸ از دبیرستان شاهرضا مشهد مدرک دیپلم خود را اخذ کرد و همان سال در رشته ریاضی مقطع کارشناسی در دانشگاه شیراز قبول شد اما ناتمام رها کرد.
خانیکی همچنین در رشته عمران ملی و راه و ساختمان قبول شد، اما باز هم به اتمام نرساند.سرانجام وی در سال ۱۳۶۴ مدرک کاشناسی خود را در رشته جامعهشناسی از دانشگاه شهید بهشتی تهران دریافت کرد.وی در سال ۱۳۷۴ موفق شد رشته علوم ارتباطات مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه علامه طباطبایی به پایان برساند و در سال ۱۳۸۱ از همان دانشگاه دکترای خود را اخذ کند.
خانیکی مولف کتابهای متعددی همچون «قدرت، جامعه مدنی و مطبوعات»، «عوامل اجتماعی توسعهنیافتگی مطبوعات در ایران» و «وضعیت زنان در مطبوعات و مطبوعات زنان در ایران» و مترجم آثاری در حوزه علوم ارتباطات است. هم چنین او سابقه عضویت در شورای مرکزی جبهه مشارکت را نیز دارد.
تحصیلات:
- دکترای علوم ارتباطات: دانشگاه علامه طباطبایی تهران ـ ۱۳۸۱.
- کارشناسی ارشد علوم ارتباطات: دانشگاه علامه طباطبایی تهران ـ ۱۳۷۴.
- کارشناسی پژوهشگری علوم اجتماعی: دانشگاه شهید بهشتی تهران ـ ۱۳۶۴.
- دیپلم ریاضی: دبیرستان شاهرضا، مشهد، ۱۳۴۸
برخی از مشاغل علمی و اجرایی:
- استاد تمام گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تهران
- مدیر مسوول و سردبیرفصلنامه مطالعاتی و تحقیقاتی رسانه
- سردبیر فصلنامه فرهنگی نامه فرهنگ
- سردبیر فصلنامه آموزش عالی دفتر دانش
- عضو شورای انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی
- مشاور رییس جمهور در امور رسانه و مطبوعات، ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳
- عضو شورای عالی کمیسیون ملی یونسکو در ایران
- عضو شورای سردبیری روزنامه کیهان
- سردبیر روزنامه کیهان سال ۱۳۶۷
- مشاور امور بینالملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
- عضو شورای مرکزی جهاددانشگاهی
- مدیرکل مرکز آموزش رسانهها
- مشاور فرهنگی و اجتماعی وزیر فرهنگ و آموزش عالی ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲
- عضو هیات منصفه مطبوعات، ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷
- معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳
- مشاور رییس جمهور در امور فرهنگی ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴
- عضو شورای اجرایی کمیسیون ملی یونسکو در ایران، ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۴
- عضو هیات امنای مراکز پژوهشی منطقه ۲ کشور، ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۳
- عضو هیات امنای دانشنامه بزرگ زبان فارسی، ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۴
- عضو هیات امنای دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴
- رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴
- عضو هیات امناء و هیات مدیره موسسه بینالمللی گفتوگوی فرهنگها و تمدنها، ۱۳۸۴ تا کنون
- رئیس کرسی ارتباطات علم و فناوری یونسکو در ایران ۱۳۹۷
برخی از آثار فرهنگی هادی خانیکی:
- درآمدی بر ویراستاری و مدیریت اخبار(جزوه آموزشی) ۱۳۷۲
- عوامل اجتماعی توسعهنیافتگی مطبوعات در ایران (پایاننامه کارشناسی ارشد)، (پایاننامه برتر کشور در گروه علوم انسانی) سال ۱۳۷۵
- گفتوگوی تمدنها و ارتباطات بینالمللی، بررسی زمینههای عینی و ذهنی در سه دهه پایانی قرن بیستم (پایاننامه دکترا) سال ۱۳۸۱
- قدرت، جامعه مدنی و مطبوعات(کتاب)، تهران: طرح نو: ۱۳۸۱ (کتاب تشویقی سال ایران در گروه علوم اجتماعی، سال ۱۳۸۳)
- گفتوگوی تمدنها مبانی مفهومی و نظری(کتاب با دکتر حسین بشیریه، دکتر علی پایا، دکتربهرام مستقیمی و دکترحمیرا مشیرزاده)، انتشارات دانشگاه تهران سال ۱۳۸۴
- در جهان گفتوگو (کتاب)، تهران، انتشارات هرمس (زیر چاپ)
- ابعاد زندگی شهر اسلامی (تحقیق با سایرین) ۱۳۷۴
- هویت شهروندان و حیات مدنی شهرتهران (تحقیق با سایرین) ۱۳۷۴
- رسانهها و اعتماد سیاسی (تحقیق با سایرین) ۱۳۷۴
- تصویر آموزش عالی در شش روزنامه ایران (تحقیق) ۱۳۷۵
- نحوه انعکاس هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایراندر نشریههای خبری فارسی زبان خارج از کشور (تحقیق) ۱۳۷۶
- بخشی از کتاب توسعه اقتصادی در گذشته و حال، نوشته ریجاروت، گیل (ترجمه) ۱۳۶۳
- کارهنری در عصر باز تولید مکانیکی، نوشته والتربنجامین (ترجمه) ۱۳۷۱
- درباره جایگاه گرایشهای انتقادی نوشته هائوهارت (ترجمه) ۱۳۷۴
- ارتباطات و توسعه، نوشته مجید تهرانیان (ترجمه) ۱۳۷۵
- برنامههای آموزشی ارتباطات جمعی در آمریکا نوشته جان سولوسکی و دیگران (ترجمه) ۱۳۷۶
- رسانههای جمعی و مردمسالاری، یک بازاندیشی نوشته جیمز کوران (ترجمه) ۱۳۷۶
- راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دکتری و کارشناسی ارشد تا سال ۱۳۸۵ : ۱۵ عنوان
شایان ذکر است که خانیکی در دوران تصدی معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم تحقیقات و فناوری، پایه گذار کانون های فرهنگی، هنری اجتماعی دانشجویی در دانشگاه ها بود