آصف بن برخیا که بود؟ + دعا، اسم اعظم، عاقبت و آرامگاه آصف بن برخیا

اسم اعظم آصف بن برخیا

برخی گویند اسم اعظمی که آصف خداوند را با آن خواند «یا حی یا قیوم» بوده و یا « الله الرحمن» و به عقیده برخی «ذالجلال والاکرام» و به عقیده برخی دیگر «یا الهنا واله کل شیء الهً واحداً لا اله الا انت» بوده است.

در مورد آصف نقل شده که از اسم اعظم خداوند اطلاع داشت و هر زمان دعایی داشت، مستجاب می‌شد. از امام باقر(ع) نقل شده که اسم اعظم خداوند ۷۳ حرف است و آصف تنها یک حرف از آن‌را می‌دانست.

براساس برخی منابع، پس از وفات سلیمان(ع)، ابلیس حیله‌ای به‌کار گرفت تا بگوید سلیمان به‌وسیله سحر و جادو چنین قدرت یافته بود. ابلیس سحر و جادو را در کتابی نوشت و در پشت آن آورد که این علومی است که آصف بن برخیا برای پادشاه سلیمان(ع) نوشته است.

به او آثاری چون اساطیر و هفتاد و دو دیو نسبت داده شده است.

دعای آصف بن برخیا

گويند كه اين دعايى است كه بدان تخت شاهى بلقيس (ملكه ى سبا) را آورد
و هم دعايى كه عيسى عليه السلام مردگان را بدان زنده مى كرد. متن دعا:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لَاإِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الطَّاهِرُ الْمُطَهَّرُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ

(و در روايت ديگرى :

رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ ) – عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَاوَ كَذَا

(به جاى ((اءن تفعل …))) چنين بخوانيد:

أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا

بحای کذا و کذا حاجت را بگویید

كه به خواست خدا، پذيرفته خواهد شد.اين دعا را به همين گونه يافتيم .

دعاى حضرت داوود عليه السلام ؛

شامل ستايش (پروردگار) روايت است كه وقتى كه داوود عليه السلام اين دعاى ستايش را خواند، خداوند بدو وحى فرمود كه : ((نگاهبانان را (از نوشتن پاداش ) خسته كردى !))
دعا اين است :

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ دَائِماً مَعَ دَوَامِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ بَاقِياً مَعَ بَقَائِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ خَالِداً مَعَ خُلُودِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلَالِكَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ

اوقات استجابت دعاى آصف بن برخیا علیه السلام برای طلب حاجت

پس میگوییم که به سندهاى معتبر منقول است که از جمله اوقات استجابت دعا:

وقت زایل شدن آفتاب از دائره نصف النّهار است، و دیگرى نزد شنیدن اذان براى هر نماز، و دیگرى ساعت اوّل از روز جمعه، و دیگرى ساعت آخر از روز جمعه، و دیگرى سه یک آخر از همه شبها که آن را وقت سحر گویند، و دیگرى تمام شب جمعه، و دیگرى وقت آمدن باران، و دیگرى بعد از هر نماز واجب، و دیگرى بعد از نماز شام هر گاه به سجده رود، و دیگرى در وقت گریه و تضرع و زارى، و دیگرى وقتى که آفتاب به قدر یک نیزه مانده باشد که به وقت ظهر رسد در هر روز.

ابن طاوس گوید که: بعضى از این اوقات روایت دارد و بعضى از اینها به تجربه رسیده است.

منبع دعا: ‏مهج الدعوات و منهج العنایات سید بن طاووس

عاقبت آصف بن برخیا

چون مرگ آصف نزدیک شد به او وحی شد که فرزندش را جانشین خود کند و آنچه از نور و حکمت نزدش بود به او وا گذارد.

آرامگاه آصف بن برخیا

بر پایه یک داستان آرامگاه آصف بن برخیا در روستای پاسنگ بالا از دهستان قراولان شهرستان گالیکش استان گلستان قرار دارد و برای مردم بومی با نام بابا تکیه شناخته است. در مزار (بجستان) در استان خراسان رضوی ، بجستان ، روستای مزار نیز آرامگاهی وجود دارد که مردم آن را متعلق به آصف بن برخیا می‌دانند.

بر پایه داستانی دیگر در افسانه‌ها آمده است پس از اینکه برخیا می‌میرد سلیمان دستور می‌دهد (البته در بعضی از منابع از جمله فرمانروایان مقدس آورده شده که سلیمان قبل از آصف فوت می‌کند) وی را در پای کوهی معروف به کوه سلیمان در اوش قرقیزستان دفن کنند.

این مقبره که در قرن هفدهم در پای کوه سلیمان در اوش ساخته شده اکنون بخشی از مجتمع موزه ملی باستان‌شناسی است. تخت سلیمان که مردم محلی آن را سلیمان-تو نیز می‌نامند به معنای تخت سلیمان است. یونسکو در سال ۲۰۰۹ این کوه که تقریباً ۲۰۰ متر ارتفاع دارد و دارای پنج قله است را در فهرست میراث جهانی ثبت کرد.

بازدیدکنندگان ابتدا یک سازه ۷ در ۹ متری می‌بینند که گنبدی بر روی آن قرار دارد که قطر آن ۴٫۵ متر است. در داخل آن، یک ورودی دارای تورفتگی و بسیار مزین و یک فضای داخلی به شکل هشت‌وجهی با ارتفاع ۲ متر دیده می‌شود.