تصاویر و اطلاعاتی از لاکپشت ماتاماتا که جزو خطرناکترین لاکپشتهای دنیا به شمار میرود را در این نوشته از دیبامگ مشاهده میکنید.
درباه وحشتناک ترین لاکپشت دنیا
لاکپشت «ماتاماتا» یک نوع لاکپشت بسیار خطرناک و دارای چهرهای خندان است؛ این لاکپشت ظاهری ترسناک دارد و باید به شدت از این موجود دوری کرد. لاکپشت ماتاماتا، خطرناکترین لاکپشتی است که در صورت گازگرفتن میتواند گوشت را از استخوان جدا کند؛ معمولاً در اطراف محلهایی که آب شیرین دارند زندگی میکند و در آمریکای جنوبی، در آمازون پیدا شده است.
ظاهر پوست ماتاماتا شبیه پوست درخت و سر او مانند یک برگ افتاده است. ماتاماتا لاکپشتی است که رودخانه را با پیراناها (یک گروه از ماهیان گوشت خوار) تقسیم کرده است و از دوستان نزدیک دلفینهای دریایی به شمار میآید.
این لاکپشت، کوچک، اما با گردنی بسیار بلند است؛ همچنین دهانش با دو سری دندان تیز پر شده است. از آنجایی که انسانها در این منطقه از رودخانه خیلی رفت و آمد نمیکنند تلفاتی نداشته است، اما اگر انسانی را گاز بگیرد بسیار خطرناک است.
تاریخچه زیستی ماتا ماتا
ماتا ماتا برای اولین بار توسط طبیعتشناس فرانسوی پیر بارر در سال ۱۷۴۱ به عنوان یک لاکپشت خشکی بزرگ با فلسهای سیخدار و خطدار توصیف شد.[۱] اولین بار توسط طبیعت شناس آلمانی یوهان گوتلوب اشنایدر در سال ۱۷۸۳ به عنوان Chelus fimbriatus طبقه بندی شد. در ۲ قرن ۱۴ زمان مختلف تغییر نام یافت و سرانجام در سال ۱۹۳۴ توسط رابرت مرتنز و مولر به Chelus fimbriatus تغییر نام داد.
آناتومی و مورفولوژی
ماتا ماتا یک لاکپشت بیتحرک بزرگ است که دارای یک سر پهن مثلثی شکل است که با بسیاری از غدهها و فلپهای پوستی مشخص میشود و یک شاخ در پوزه بلند و لولهای آن وجود دارد. سه هالتر روی چانه و چهار هالتر رشته ای اضافی در فک بالا وجود دارد که نه قلاب دارد و نه بریدگی.
کاراپاس مستطیلی قهوه ای یا سیاه ماتا ماتا می تواند تا ۴۵ سانتی متر (۱۸ اینچ) در سنین بزرگسالی اندازه گیری کند. وزن کامل بزرگسالان ۱۵ کیلوگرم (۳۳ پوند) است. پلاسترون ماتا ماتا کاهش یافته، باریک شده، بدون لولا است، به سمت جلو کوتاه شده و در عقب با پل های باریک عمیقاً بریدگی دارد. پلاسترون و پل ها کرم تا زرد یا قهوه
ای هستند.
نمای کلی لاک پشت ماتا ماتا
سر، گردن، دم و اندام در بزرگسالان به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری است. گردن درازتر از مهره زیر کاراپاس آن است و در دو طرف آن با لبه های کوچک پوستی حاشیه دارد. جوجه ها در لبه زیرین کاراپاس و پلاسترون خود ته رنگ صورتی تا قرمز نشان می دهند که با رشد به تدریج ناپدید می شوند. هر پا دارای پنج چنگال شبکه ای است. نرها دارای پلاسترون های مقعر و دم های بلندتر و ضخیم تر از ماده ها هستند.
زیستگاه
ماتا ماتا در جویبارهای آهسته، آب سیاه، استخرهای راکد، باتلاقها و باتلاقهایی که در شمال بولیوی، شرق پرو، اکوادور، شرق کلمبیا، ونزوئلا، گویانا، و شمال و مرکز برزیل زندگی میکنند. ماتا ماتا کاملاً یک گونه آبزی است اما ترجیح میدهد در آبهای کم عمق بایستد تا پوزهاش برای تنفس به سطح برسد.
رفتار
ظاهر پوسته ماتا ماتا شبیه یک تکه پوست است و سر آن شبیه برگ های افتاده است. همانطور که در آب بی حرکت می ماند، بال های پوستی آن را قادر می سازد تا با پوشش گیاهی اطراف ترکیب شود تا زمانی که ماهی نزدیک شود. که طعمه را به دهان می مکد. ماتاماتا دهانش را می بندد، آب به آرامی خارج می شود و ماهی به طور کامل بلعیده می شود. ماتا ماتا به دلیل نحوه ساخت دهانش نمی تواند بجود.
تولید مثل
نرها با درازکردن اندامهای خود، حرکت دادن سر به سمت ماده با دهان باز و حرکت دادن لبههای جانبی روی سر، خود را برای مادهها نشان میدهند. لانه سازی از اکتبر تا دسامبر در آمازون بالایی رخ می دهد. ۱۲ تا ۲۸ تخمهای شکننده، کروی و به قطر ۳۵ میلیمتر در یک کلاچ قرار میگیرند.
منبع: ویکی پدیا