هفت قلم آرایش قدیم در جدول چیست؟
آرایش سنتی و قدیمی ایرانی همیشه بخشی از فرهنگ و هنر این سرزمین بوده است. «هفت قلم آرایش» به مجموعهای از لوازم آرایشی اشاره دارد که در گذشته مورد استفاده قرار میگرفتند و هرکدام دارای ساختار و هدف خاصی بودند. این قلمها شامل «سفید آب»، «سرخاب» یا «سرخی»، «سرمه چشم»، «حنا» یا «نگاره»، «زرک»، «وسمه» و «خال» میشوند. «سفید آب» به عنوان عامل روشنکننده، بهویژه برای پوست صورت مورد استفاده قرار میگرفت. «سرخاب» یا «سرخی» نیز برای رنگآمیزی صورت و گونهها کاربرد داشت و نشاندهنده زیبایی طبیعی زنان ایرانی بود. در کنار اینها، «سرمه چشم» به عنوان یکی از عناصر جذاب آرایش چشم، همواره محبوبیت خاصی داشته و نشاندهنده ذوق هنری ایرانیان است. «حنا» به عنوان یک رنگ طبیعی، برای تزیین پوست و ایجاد طرحهای جذاب در مراسمهای مختلف مورد استفاده قرار میگرفت. علاوه بر این، «زرک» و «وسمه» به عنوان رنگهای آرایشی دیگر، در آرایش سنتی جایگاه ویژهای داشتند. «خال» نیز به عنوان نمادی از زیبایی و جذابیت میتواند در نظر گرفته شود. امروزه، استفاده از این قلمهای آرایشی در بین نسل جدید کمتر دیده میشود، اما آشنایی با این تاریخچه آرایشی میتواند به ما کمک کند تا ارزش فرهنگی و هنری آن را بیشتر درک کنیم. شناخت این اجزا و کاربردهای آنها، نه تنها نمایانگر ذوق و سلیقه ایرانیان است بلکه نشاندهندهی پیوند عمیق هنر و زندگی روزمره در جامعهی ایرانی میباشد.
سفید آب ، سرخاب یا سرخی ، سرمه چشم ، حنا یا نگاره ، زرک ، وسمه ، خال