حشمت الله مهاجرانی بازیکن پیشین باشگاه تاج و سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود که به تازگی به ایران بازگشته است. در این نوشته در مورد سخنان او پس از بازگشت به ایران و بیوگرافی او خواهید خواند.
سخنان حشمت مهاجرانی پس از بازگشت به ایران
بیوگرافی حشمت مهاجرانی
حشمت الله مهاجرانی (زاده ۲۱ آذر ۱۳۱۸) در یک خانواده پرجمعیت با ۶ برادر و بدون خواهر به دنیا آمد. پدر حشمت الله مهاجرانی افسر ژاندارمری و مادرش هر دو متولد اراک بودند، ورزش را با ژیمناستیک و دو و میدانی شروع کرد و در رشته پرش ارتفاع و پرش با نیزه در ۱۷ – ۱۸ سالگی به مقام قهرمانی رسید
او به گمان برخی به عنوان بهترین سرمربی تاریخ قارهٔ آسیا شناخته می‌شود. مهاجرانی به همراه برادران خود یکی از مؤسسین اولیه باشگاه فوتبال ابومسلم مشهد بودند. وی هم‌اکنون رئیس سازمان فوتبال باشگاه فوتبال ابومسلم خراسان است. این مربی در سال ۲۰۱۸ در نظرسنجی AFC به عنوان بهترین مربی تاریخ جام ملت‌های آسیا از نظر مردم انتخاب شد.
دوران باشگاهی
حشمت مهاجرانی در دوره جوانی به تیم دیهیم که تیم جوانان باشگاه فوتبال تاج به شمار می‌آمد پیوست و سپس راهی تیم اصلی تاج شد. اما در سال ۱۳۴۲ مانند محمد رنجبر، حسن حبیبی، و سایر بازیکنان نظامی تاج راهی تیم تازه تاسیس پاس شد و تا پایان دوران بازی در ۲۷ سالگی در این تیم باقی ماند.
دوران مربیگری
مهاجرانی نخستین دوره مربیگری را در ژاپن و طی یک دوره سه‌ماهه در این کشور تحت نظر بزرگترین مربیان آن زمان فوتبال سپری کرد او همچنین دو دوره به عنوان دستیار در تیم باشگاه فوتبال بارسلونا حضور داشت .
زمانی طول کشید تا وی اولین پست مربیگری خود را بدست آورد. او خبر مربیگری خود را برای نخستین‌بار از طریق روزنامه‌ها خواند. مهاجرانی در سال ۱۳۴۹ به عنوان مربی تیم زیر ۲۱ سال ایران انتخاب شد. دوران مربیگری حشمت مهاجرانی، دوران راه‌یابی بسیاری استعدادهای جوان فوتبال بود: نظری، برزگری، قاسم پور، و بشکار از بازیکنانی بودند که توسط مهاجرانی به فوتبال ایران معرفی شدند. مهاجرانی همواره تلاش داشت تا به بازیکنان شهرستان‌های ایران نیز توجه کافی داشته باشد.
در دوران مربیگری تیم ملی فوتبال جوانان ایران وی موفق شد برای چهار دوره پیاپی تیم ایران را قهرمان آسیا کند. پیش از این تیم جوانان ایران هرگز قهرمانی آسیا را تجربه نکرده بود. این رکوردی بود که تا امروز هیچ مربی ایرانی به آن دست پیدا نکرده‌است.
درخشش مهاجرانی در مربیگری تیم جوانان منجر به انتخاب او برای دستیاری فرانک افارل ایرلندی شد که مربی آن زمان تیم ملی فوتبال ایران بود. بعدها وی به عنوان مربی تیم ملی ایران منصوب شد و موفق شد در جام ملت‌های آسیا، تیم ملی ایران را به مقام قهرمانی برساند و تیم ملی فوتبال کویت را در ورزشگاه آریامهر و در فینال این رقابت‌ها در سال ۱۳۵۴ شکست دهد. پس ازمدتی کوتاهی برای نخستین‌بار در تاریخ فوتبال ایران، تیم ملی فوتبال ایران با مربیگری وی به مرحله یک چهارم نهایی المپیک ۱۹۷۶ مونترال راه یافت.
دو سال بعد مهاجرانی بزرگترین افتخار خود و فوتبال ایران را رقم زد. تیم ملی فوتبال ایران برای نخستین‌بار به رقابت‌های جام جهانی فوتبال راه پیدا کرد. در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین تیم ملی فوتبال ایران با درخشش در برابر تیم ملی فوتبال اسکاتلند به تساوی دست یافت و با وجود باخت در برابر تیم ملی فوتبال هلند، بازی بسیار دیدنی و شجاعانه‌ای را در تاریخ فوتبال ایران به ثبت رساند.
آخرین حضور او روی نیمکت تیم ملی در ۱۵ شهریور ۱۳۵۷ در بازی دوستانه برابر تیم ملی فوتبال اتحاد جماهیر شوروی در ورزشگاه آزادی با برتری یک بر صفر حریف بود.
شخصیت برجستهٔ این مربی ایرانی و علاقهٔ او به میدان دادن به بازیکنان جوان و استعداد یابی آن‌ها از ویژگی‌های همیشگی این مربی موفق ایرانی بود.
پس از انقلاب اسلامی ایران مهاجرانی به امارات رفت و در آنجا مربیگری تیم‌های الشباب و الشارجه امارات را بر عهده گرفت.
وی از سال ۱۳۹۰ تاکنون به عنوان رئیس سازمان فوتبال و مدیر آکادمی فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی ابومسلم خراسان فعالیت می‌کند.