یوآو گالانت (عبری: יואב גלנט؛ زادهٔ ۸ نوامبر ۱۹۵۸) سیاست‌مدار اسرائیلی و وزیر دفاع اسرائیل است. وی که عضو کنست حزب لیکود است، از سال 2022 به عنوان وزیر دفاع خدمت کرده است.او پیش از سمت وزارت مهاجرت و ادغام و وزارت آموزش اسرائیل را نیز بر عهده داشته است. در ادامه این مطلب از دیبامگ بیوگرافی و سوابق وزیرجنگ اسرائیل را خواهید خواند.
بیوگرافی
یوآو گالانت در یافا زاده شد و والدین او مهاجران یهودی اهل لهستان بودند. مادر او، فروما، از بازماندگان هولوکاست بود که در کودکی یکی از مسافران پناهندهٔ سوار بر اس‌اس اکسدس بود.فروما به‌همراه سایر پناهندگان سوار بر اکسدس توسط بریتانیا به هامبورگ برگردانده شد و در سال ۱۹۴۸ به اسرائیل رسید. فروما در حرفهٔ پرستاری فعالیت می‌کرد.
پدر او، مایکل، به‌عنوان یک پارتیزان در جنگ با نازی‌های در جنگل‌های اوکراین و بلاروس حضور داشت و او نیز در سال ۱۹۴۸ به اسرائیل مهاجرت کرد. او در جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل در تیپ گیواتی، از جمله در واحد روباه‌های سامسون خدمت کرد و به‌عنوان یکی از بهترین تک‌تیراندازهای نیروهای دفاعی اسرائیل شناخته می‌شد. او در عملیات یوآف شرکت داشت و در این عملیات نخستین سربازی بود که به دژ عراق سویدان نفوذ کرد. او نام فرزند خود را از این عملیات گرفته است.
خانوادهٔ گالانت در دوران جوانی او به گیواتائیم نقل مکان کردند و او در آنجا در دبیرستان دیوید کالای به تحصیل مشغول شد. او مدرک بی‌ای خود در رشتهٔ بازرگانی و مدیریت اقتصادی را از دانشگاه حیفا دریافت کرد.
گالانت اکنون در موشاو، امیکام ساکن است. همسر او، کلودین، سرهنگ دوم بازنشستهٔ نیروهای دفاعی اسرائیل است. یوآف و کلودین دارای یک فرزند پسر و دو فرزند دختر هستند.
گالانت در سال ۲۰۱۱ از سوی ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل، به‌عنوان گزینه‌ای برای جانشینی گبی اشکنازی در سمت رئیس ستاد کل اسرائیل انتخاب شد. انتصاب او به این سمت توسط دولت تأیید شد، ولی این انتصاب به‌دلیل اتهام ساخت یک جادهٔ غیرمجاز دسترسی به خانهٔ خود و کاشت باغ درخت زیتون در اراضی عمومی در خارج از محدودهٔ املاک خود، لغو شد.
سابقه نظامی‌گری
گالانت حرفهٔ نظامی‌گری خود را در سال ۱۹۷۷ به‌عنوان یک تکاور نیروی دریایی در شایتت ۱۳ آغاز کرد. او در دههٔ ۱۹۸۰ پس از شش سال خدمت فعال به آلاسکا نقل مکان کرد و به‌عنوان یک چوب‌بر مشغول به کار شد.او سپس به نیروی دریایی بازگشت و در یک قایق موشکی و مجدداً در شایتت ۱۳ به خدمت مشغول شد (از جمله به‌عنوان جانشین فرماندهٔ آی‌ان‌اس کشت).
او در سال ۱۹۹۲ توسط آمی آیالون، فرماندهٔ وقت نیروی دریایی به عنوان گزینهٔ فرماندهی شایتت ۱۳ انتخاب شد و قرار بود که تا سال ۱۹۹۴ به این سمت منصوب شود. ترجیح گالانت بر این بود که در این دو سال باقی مانده به تحصیل نپردازد و در عوض به نیروی زمینی منتقل شد و در سال ۱۹۹۳ فرماندهی تیپ مناشه (جنین) در لشکر کرانهٔ باختری را عهده‌دار شد.
گالانت پس از سه سال خدمت به‌عنوان فرماندهٔ شایتت ۱۳ به فرماندهی لشکر غزه رسید. او همچنین فرماندهی لشکر زرهی ۳۴۰ ذخیره (سازند آیدان) را بر عهده داشت و در سال ۲۰۰۱ رئیس قرارگاه فرماندهی ارتش اسرائیل شد. گالانت پس از آن که در سال ۲۰۰۲ معاون نظامی نخست‌وزیر شد، به درجهٔ ژنرالی رسید.
او در سال ۲۰۰۵ فرماندهٔ فرماندهی جنوبی اسرائیل شد. در دوران تصدی او (که تا ۲۱ اکتبر ۲۰۱۰ به طول انجامید)، نیروهای دفاعی اسرائیل عملیات سرب گداخته را در نوار غزه علیه حماس آغاز کردند. گالانت فرماندهی این عملیات را برعهده داشت و نقض او در میدان و کسب موفقیت در این عملیات مورد تحسین قرار گرفت و به او در روند رسیدن به ریاست ستاد کمک کرد.
یک سازمان مردم‌نهاد اسرائیلی با نام یش گوول علیه انتصاب گالانت به‌عنوان رئیس ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل شکایت کرد و مدعی شد که نقش فرماندهی او در عملیات سرب گداخته مظنون بودن او برای «نقض فاحش قوانین بین‌المللی» را تأیید می‌کند.
هآرتس نوشته است که گالانت علیه تحقیق دربارهٔ سرهنگ ایلان مالکا، از فرماندهان نیروهای دفاعی که حملهٔ هوایی منجر به کشته‌شدن ۲۱ عضو قبیلهٔ الصمونی در طول عملیات سرب گداخته را تأیید کرده‌بود، لابی کرده است. با این حال، دیدگاه گالانت نادیده گرفته شد؛ چرا که دادستان کل نظامی تحقیقاتی را دربارهٔ این حادثه آغاز کرد؛ حادثه‌ای که در گزارش گلدستون به‌عنوان یک نقض جدی احتمالی قوانین بین‌المللی از آن یاد می‌شود