آدولف هیتلر (زاده 20 آوریل 1889، بروناو آم این، اتریش – درگذشته 30 آوریل 1945، برلین، آلمان) رهبر حزب نازی (از 1920/21) و صدراعظم (کانزلر) و پیشوای آلمان (1933-1933) بود. جهان بینی او حول دو مفهوم می چرخید: گسترش سرزمینی و برتری نژادی. این مضامین تصمیم او را برای حمله به لهستان، که نشانه آغاز جنگ جهانی دوم بود، و همچنین کشتار سیستماتیک شش میلیون یهودی و میلیون ها نفر دیگر در طول هولوکاست را نشان داد. اوا براون همسر و معشوقه وی که تنها 24 ساعت به عنوان همسرش در کنار هیتلر بود نیز همواره یکی از نامهایی است که در کنار هیتلر در تاریخ ثبت شده است. در ادامه این مقاله از دیبامگ درباره رهبرحزب نازی و معشوقه اش بیشتر خواهید خواند.
بیوگرافی آدولف هیتلر
آدولف هیتلر در ۲۰ آوریل سال ۸۹ در شهر برنائواماین (Braunau am Inn) بهدنیا آمد. شهری کوچک در اتریش که نزدیک به مرز این کشور با آلمان است. پدر آدولف هیتلر از کارمندان پایینرتبه گمرک بود و بعد از بازنشستگی به همراه خانوادهاش به شهر لینز که در آن زمان پایتخت اتریش بود نقل مکان کردند. بنابراین، دوران کودکی هیتلر در این شهر سپری شد.
او پدرش را در سال ۱۹۰۳ از دست داد و از سال ۱۹۰۵ به بعد با زندگی در پرورشگاه بوهیمی، مادرش را تحت حمایت خود قرار داد. آدولف شخص رویاپردازی بود و همیشه دوست داشت هنرمند معروفی شود. با اینکه در آکادمی هنرهای زیبای وین موفق به ادامه مسیر خود نشد، نقاشی را رها نکرد.
در سال ۱۹۰ ۸ مادرش بر اثر بیماری سرطان سینه درگذشت. او تمام ارث پدریاش را به خواهرش داد و در ۲۱ سالگی به عنوان یک نقاش در وین مشغول به کار شد و در این حین سیاست هم علاقمند شد.
هیتلر در جنگ جهانی اول
در سال ۱۹۱۳، هیتلر از وین به مونیخ نقل مکان کرد. تابستان سال بعد جنگ جهانی اول آغاز شد و هیتلر توانست داوطلبانه در لشکر باواریا، به عنوان پیغامآور فرانس و بلژیک حضور داشته باشد و شجاعانه در معرض دید آتش خدمت کند. او در این مدت دو بار مدال صلیب آهنی را دریافت کرد؛ کسی که تا سال ۱۹۳۲ تابعیت آلمانی نداشت، حالا مدالی را دارد که به ندرت به سرجوخهها میرسید.
هیتلر در سال ۱۹۱۸ بر اثر حمله شیمیایی بریتانیا، به وسیله گاز خردل مجروح شد و برای مدتی بینایی خود را از دست داد. درست یک ماه بعد از این اتفاق، خببر تسلیم شدن آلمان منتشر شد که شک بسیار بزرگی برای او بود. این واقعه، دومین جراحت هیتلر در طول جنگ جهانی اول بود.
حزب نازی و حضور آدولف هیتلر
جنگ جهانی اول با پیروزی کشورهای بریتانیا و فرانسه به پایان رسید و آلمانهای شکستخورده، با بحرانهای بسیار جدی مواجه شدند. آدولف هیتلر همچون دیگر آلمانها به دنبال جبران این شکست بود.
او پس از بازگشت به مونیخ، عضو حذب کوچک کارگران آلمان شد. حذب کارگران آلمان، یک گروه کوچک ۵۵ نفره بود که هیتلر در ابتدا به عنوان مامور اطلاعاتی ارتش برای جاسوسی وارد این حذب شد. اما کمکم به جایی رسید که نه تنها مخالفتی با آنها نداشت، بلکه از ستونهای محکم این حذب شد و نام آن را به حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان تغییر داد و سرانجام در سال ۱۹۲۱ ریاست آن را برای خود کرد. صلیبی شکسته نماد حزبی شد که عامل اصلی جنگ جهانی دوم بود.
حزب نازی دارای ارتشی به نام اس آ بود. هیتلر به دلایل متعدد این ارتش را منحل و ارتشی به نام اس اس را جایگزین آن کرد. اعضای گروه اس اس لباس مشکی به تن میکردند و سوگند وفاداری با شخص هیتلر میبستند. بعدها این گروه به ارتشی۲۰ هزار نفری تبدیل شد.
هیتلر ۲ سال بعد، یعنی ۸ نوامبر ۱۹۲۳ در کودتای نافرجام آبجوفروشی مونیخ، به ۵ سال حبس محکوم شد. در این دوره، او شروع به نوشتن کتاب «نبرد من» کرد که جلد اول آن در سال ۱۹۲۵ منتشر شد. موضوع کتاب «نبرد من»، دیدگاههای ناسیونالیستی هیتلر و نقشههای او برای رسیدن به قدرت است.
پس از آزادی، هیتلر حامیان بسیاری را با سخنرانیهای پرهیجان علیه پیمان ورسای در آلمان به دست آورد. پیمان ورسای به قدری مردم و ملت آلمان را ضعیف کرده بود که همه به دنبال خلاص شدن از آن بودند. او در سال ۱۹۳۳ صدراعظم آلمان شد و توانست آلمان را دوباره به دوران اوج برگرداند.
شب «دشنههای بلند» یا Night of the Long Knives
شبی که به «دشنههای بلند» معروف شد، مربوط به ۲۹ ژوئن سال ۱۹۳۴ است که هیتلر با بیرحمی، صدراعظم سابق کورت فون شلیچر و صدها عضو مخالف دیگر حزب خود را به همراع اعضای دردسرساز گروه SA به قتل رساند.
همچنین رهبران ارتش موافقت کردند که سمتهای ریاست جمهوری و صدر اعظمی را در یک مقام قرار دهند و همین امر باعث شد تا هیتلر فرماندهی کل نیروهای مسلح رایش را به عهده بگیرد.
آزار و اذیت یهودیان
در ۱۵ سپتامبر سال ۱۹۳۵، هیتلر یهودیان را از تابعیت آلمان محروم و آنها را از ازدواج یا داشتن روابط با افراد «خون آلمانی یا وابسته» منع کرد. این دوران پلیس ایالتی مخفی (SSS) مسئول آزار و اذیت یهودیان بود.
همین بازه زمانی بود که هیتلر رسانهها را با خود همراه کرد و همه آنها باید آنچیزی را در کتابها، روزنامهها، تلویزیون منتشر میکردند که هیتلر فرمان میداد. حتی سیستم آموزشی کشور به دستور هیتلر دستخوش تغییرات عجیبوغریبی شد.
جنگ جهانی دوم
میتوان گفت جنگ جهانی دوم با حمله به لهستان که انگلستان تضمینکننده امنیت آن بود، در سال ۱۹۳۹ آغاز شد و در ادامه این حمله، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. هدف هیتلر بازگرداندن سرزمینهای جدا شده در پیمان ورسای بود و همین موضوع سبب شد تا ابتدا اتریش را با خود همراه کند، سپس چکسلواکی و نهایتا پس از تنشهای فراوان سراغ لهستان برود. در تاریخ ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ ارتش آلمان از غرب و در ۱۷ سپتامبر ارتش شوروی از شرق لهستان را اشغال کردند. سپس کشورهای اسکاندیناوی شمال اروپا، بلژیک، فرانسه، از مراکش تا مصر، یونان و بالکان یوگسلاوی نیز از حملههای هیتلر در امان نماندند. اما با حمله به شوروی در سال ۱۹۴۱ آمریکا وارد جنگ شد و دوران پرفروغ آلمان را به پایان رساند. با حمایت آمریکا از انگلستان ماشین جنگی هیتلر از کار افتاد. چرا که متحدان قدرتمندی نداشت.
مرگ آدولف هیتلر
آدولف هیتلر در نیمه شب ۲۹ آوریل ۱۹۴۵ در روزهای پایانی نبرد برلین، با اوا براون که برای سالهای طولانی معشوقه او بود، در پناهگاه برلین ازدواج کرد. در ۳۰ آوریل، یعنی یک روز پس از ازدواجش، به همراه همسرش خودکشی کرد و بدن آنها را طبق دستور هیتلر سوزاندند.
پس از مرگ هیتلر، آلمان در ۷ مه ۱۹۴۵ بدون قید و شرط تسلیم همه جبههها شد و جنگ را در اروپا به پایان رساند.
حکومت برنامهریزی شده هیتلر با نام «هزار سال رایش»، بیش از ۱۲ سال دوام نیاورد. البته در همین زمان کوتاه ویرانیهای بسیاری را به بارآورد و برای همیشه تاریخ آلمان، اروپا و جهان را تغییر داد.
بیوگرافی اوا برون
اوا دختر فریدریش براون آموزگار مدرسه و فراتسیسکا کرونبورگر از خانوادههای محترم ایالت باواریا بود. اوا براون منشی و مدل عکاسخانهای در مونیخ بود که آدولف هیتلر از دیر زمان مشتری آن بود و در آنجا باهم آشنا شده بودند . او بعدها کار چاپ عکسها را در این عکسخانه به عهده گرفت و چون روی عکسهای هیتلر بیش از اندازه دقت میکرد مورد توجه او قرار گرفت.
در سال 1932 هیتلر هنگامی که اوا براون فقط 20 سال داشت از او خواست که به عنوان همسر غیر رسمیاش باهم زندگی کنند. این در حالی بود که هیتلر در آن زمان 43 سال داشت. اوا با وجود مخالفت پدرش پیشنهاد آدولف هیتلرکه رهبر حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان ( نازی ) بود و هنوز به مقام صدراعظمی آلمان نرسیده بود را پذیرفت و از آن پس تا آخرین لحظه عمر در کنار او زندگی کرد.
هیتلر پس از به قدرت رسیدن هرگز اوا براون رادر امور دولتی و سیاست دخالت نمیداد و به ندرت در مراسم او را به همراه خود میبرد و عملا اوا در سایه هیتلر زندگی میکرد. علاقه هیتلر به اوا براون وقتی بیشتر شد که هیتلر از یک توطئه سوءقصد جان سالم به در برد. پس از نجات هیتلر از این حادثه، اوا در نامهای که به او نوشت بر وفاداری همیشگیاش نسبت به او تاکید کرد.
در هنگامی که سقوط برلین نزدیک شده بود، هیتلر مایل نبود اوا براون را به همراه خود به پناهگاه زیر زمینی ببرد، اما اوا اصرار کرد که میخواهد در کنار او بمیرد. اوا 13 سال همسر غیر رسمی هیتلر بود. هیتلر در روز 29 آوریل سال 1945 در مراسمی ساده که در پناهگاه زیر زمینی و با حضور تعداد اندکی از جمله جوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی و همسرش برگزارشد، به طور رسمی با اوا براون ازدواج کرد.
این ازدواج رسمی فقط 24 ساعت دوام داشت. در روز 30 آوریل سال 1945 که پناهگاه هیتلر در شهر برلین از نزدیک زیر آتش ارتش سرخ بود، هیتلر پیش از آنکه با شلیک گلوله خودکشی کند ابتدا به اوا دارویی زهر آلود داد و دستور داد تا نگهبانان اجساد آنها را با بنزین آتش بزنند تا به دست سربازان شوروی نیفتد. با وجود این، سربازان شوروی بقایای اجساد نیمه سوخته آنها را به دست آوردند. اوا هنگام مرگ فقط 33 سال داشت.
البته امروزه براساس اسنادی معتبر مشخص شده است که نگهبانان پناهگاه زیرزمینی دستور هیتلر را برای آتش زدن اجساد آنها اجرا نکرده و با توجه به نزدیک شدن سربازان ارتش سرخ از محل گریختند و اجساد سالم آنها به مسکو منتقل شد.
نام اوا براون زنی که تنها 24 ساعت همسر قانونی آدولف هیتلر بود در کنار نام او در تاریخ ثبت شد.