روستا رگ حیات هر کشوری است، رگ‌هایی که خون تولید در آن جاری است و تداوم حیات هر روستا، تضمینی است برای حیات کل کشور. روستاییان و عشایر کشور نقش مهمی در تأمین غذا و امنیت غذایی، حفظ و حراست از فرهنگ و میراث روستایی و حفاظت از عرصه‌های طبیعی سرزمین دارند و در کنار فعالیت در حوزه کشاورزی و دامداری، تولیدکنندگان اصلی هنر و صنایع دستی هستند. می‌توان روستاییان و عشایر کشور را سرمایه‌های گرانقدر در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دانست. تلاش برای پیشرفت و آبادانی روستاهای کشور و افزایش دسترسی روستاییان و عشایر به زیرساخت‌های زندگی امروزی، افزایش نقش آنان در تولید ملی و تأمین اشتغال مناسب برای جوانان روستایی از جمله مواردی است که تضمین‌کننده توسعه پایدار کشور است. در این نوشته از دیبامگ تاریخ دقیق روز روستا و عشایر و علت نامگذاری آن را می خوانید.
روز روستا و عشایر در تقویم ایران
روز روستا و عشایر در ایران به عنوان روزی برای تجلیل از اهمیت و نقش حیاتی روستاییان و عشایر در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور، در تقویم ملی ثبت شده است. این روز که ۱۵ مهرماه هر سال گرامی داشته می‌شود، فرصتی است برای یادآوری اهمیت تلاش‌های این قشر از جامعه در تأمین مواد غذایی، تولیدات دامی و کشاورزی و حفظ فرهنگ و آداب‌ورسوم بومی.
علت نامگذاری روز روستا و عشایر در تقویم ایران
علت نامگذاری این روز به‌عنوان “روز روستا و عشایر” بازمی‌گردد به تأکید بر لزوم توجه بیشتر به مسائل و نیازهای این بخش از جامعه که از نظر اقتصادی و فرهنگی، نقش کلیدی در استقلال و پیشرفت کشور ایفا می‌کنند. این روز فرصتی برای مسئولان و مردم است تا با بررسی و ارزیابی مسائل مربوط به زندگی روستاییان و عشایر، برنامه‌ریزی‌هایی برای بهبود شرایط زندگی، امکانات بهداشتی، آموزشی و زیرساخت‌های توسعه‌ای در مناطق روستایی و عشایری صورت گیرد.
اهمیت روز روستا و عشایر
از دیرباز، روستاییان و عشایر به عنوان نگهبانان سنت‌ها، فرهنگ‌ها و منابع طبیعی ایران شناخته شده‌اند و نقش آنان در تاریخ کشور بسیار پررنگ بوده است. این روز نمادی است از اهمیت تلاش‌ها و زحمات این قشر زحمتکش در حفظ هویت ملی و پایداری اقتصاد جامعه.