فضای تیم ملی فوتبال ایران این روزها بیش از هر چیز تحت تأثیر جنجالهای انتخاب بازیکنان قرار گرفته است. مهدی ترابی، هافبک تراکتور، با انتقادهای تند از فرآیند انتخاب بازیکنان در تیم ملی، غیبت خود در اردوی تیم ملی را اعتراضی به “رفتارهای دوگانه و ملاکهای غیرورزشی” عنوان کرد. اما امیر قلعهنویی، سرمربی تیم ملی، با سکوت رسانهای و تأکید بر حفظ انضباط، عملاً پرونده ترابی را برای همیشه بست و نشان داد که به هیچوجه تحمل انتقادات عمومی و بینظمی را ندارد.
پایان حضور مهدی ترابی در تیم ملی
ترابی در مصاحبهای جنجالی عنوان کرد: “آیتمهای دعوت به تیم ملی، ورزشی نیست. ملاکها جهانی نیست، بلکه چشم و ابرو و روابط شخصی تعیینکننده است.” او با اشاره به تناقض در دعوتهای متناوب خود گفت: “اگر در لیگهای اروپایی هم بازی کنم، به خاطر این انتقادها دیگر دعوت نمیشوم.”
سکوت قلعهنویی و بستن پرونده ترابی:
قلعهنویی در واکنش به این جنجال، ترجیح داد سکوت کند و تنها گفت: “من فقط درباره بازیکنان حاضر در اردو صحبت میکنم.” اما منابع آگاه خبر دادند که او با مشورت اطرافیان، بهطور قطعی تصمیم گرفته ترابی را حتی با عذرخواهی دعوت نکند، همانطور که پیشتر احمد نورالهی را به دلیل “بیانضباطی” کنار گذاشت.
پیامدها: تیم ملی بدون ترابی، تمرکز روی بازی با قطر
با بسته شدن پرونده ترابی، به نظر میرسد قلعهنویی قصد دارد با سختگیری بیشتر، جلوی هرگونه انتقاد و شلوغکاری رسانهای را بگیرد. اما سؤال اینجاست: آیا حذف بازیکنان منتقد، راهحل بهبود عملکرد تیم ملی است یا تنها آتش اختلافات را دامن میزند؟
این رویکرد امیر قلعهنویی نشان میدهد که او حاضر نیست کوچکترین چالش داخلی را تحمل کند، حتی اگر به قیمت حذف یک بازیکن باکیفیت تمام شود. حالا باید دید آیا این تصمیم، تیم ملی را به سمت نظم بیشتر میبرد یا فقط موج جدیدی از انتقادات را ایجاد خواهد کرد؟
لطفا نظرات خود درباره این خبر را از طریق بخش “دیدگاه” با ما و خوانندگان محترم مجله اینترنتی دیبامگ به اشتراک بگذارید.